Het drama speelde zich ruim een jaar geleden af in een beschermde woonvorm van Aveleijn. De verdachte, Cleiton F. d. S., woonde daar samen met zijn eveneens zwakbegaafde vriendin.

Medewerkers van de zorginstelling verklaarden dat ze geen signalen hadden opgevangen, dat er iets niet goed ging in de verzorging van zoontje Jonathan. Volgens buurtbewoners huilde de baby echter opvallend veel en langdurig.

S. zou op zeker moment geïrriteerd zijn geraakt, omdat de baby maar niet rustig wilde worden en hem toen te heftig hebben geschud. Het jongetje liep zo het ’shaken baby syndroom’ op: door het schudden raken de hersenen in een roterende beweging met ernstig letsel als gevolg. Een paar dagen na het door elkaar schudden overleed de baby in het ziekenhuis.

De jonge vader was er zich naar eigen zeggen niet van bewust dat hij door het schudden schade toebracht. Ook verweet hij de zorginstelling een gebrek aan begeleiding. „Als we meer hulp hadden gehad, was het misschien nooit gebeurd’, zei hij op de zitting. Volgens het OM is S. verminderd toerekeningsvatbaar, maar had hij wel kunnen én moeten beseffen dat je een baby niet zo heftig moet schudden.

Het OM wil ook dat S. zich na het uitzitten van zijn celstraf laat behandelen. Zijn advocaat vindt dat S. volledig ontoerekeningsvatbaar moet worden verklaard.

Het doodschudden van een baby komt in Nederland gemiddeld drie tot vier keer per jaar voor.