De zoon van de dubbelspionne, Carl Jan Brandt uit Amsterdam, had een kort geding aangespannen om te voorkomen dat onder meer de naam van zijn moeder niet zou worden gebruikt, wat het hele boek op losse schroeven zou hebben gezet.

Het liefst had hij gezien dat Aalders hem om toestemming voor het boek had moeten vragen. De voorzieningenrechter heeft Brandt in het ongelijk gesteld, omdat ’niet aannemelijk’ is dat Aalders niet wetenschappelijk te werk gaat. Het is volgens de rechter evenmin te verwachten dat de biografie onwaar of onnodig grievend zal zijn.

„De verschijning van de biografie over Leonie Brandt zal uiteraard van invloed kunnen zijn op haar nagedachtenis en op de persoonlijke levenssfeer van haar nabestaanden. Er is echter voorshands geen aanleiding te vrezen dat de publicatie onrechtmatig jegens Brandt zal zijn”, aldus de rechter. „Bij afweging van alle betrokken belangen, zowel die van de vrijheid van meningsuiting als die van de bescherming van de persoonlijke levenssfeer, is de conclusie dan ook dat er geen grond bestaat om publicatie afhankelijk te stellen van de instemming van Brandt.”