Elke dag staat in het centrum van Athene bij overheidskantoren een lange rij Grieken te wachten op de nodige documenten om hun land te verlaten. Enkele uren later schuiven zij aan bij de vele mensen die bij de buitenlandse ambassades aankloppen voor een visum.

De menigte beeldt de emigratiegolf uit die op gang is gekomen. Griekenland zakt steeds verder weg in de economische crisis. De overheid kampt met een bijna ondraaglijke schuldenlast. Daardoor moet er keihard bezuinigd worden. Onder invloed van de moeilijke omstandigheden pakken vooral jongeren hun koffers.

De werkloosheid steeg vorige maand officieel tot 16 procent. Minister van Financiën Evangelos Venizelos moest erkennen dat de economie sneller krimpt dan eerder werd gevreesd en dat de trend naar beneden ook volgend jaar nog zal doorzetten. Nieuwkomers op de arbeidsmarkt worden het hardst getroffen, met een werkloosheid van meer dan 40 procent in de leeftijdsgroep tussen 15 en 29. Vooral die categorie zoekt kansen in het buitenland.

Ook wie het beter heeft, wil soms weg. Andreas Kallisteris beëindigde zijn lucratieve baan bij het ministerie van Werkgelegenheid om zijn vrouw naar Berlijn te volgen. „We denken eraan om niet meer terug te komen”, zegt Kallisteris, die jarenlang op hoog niveau betrokken was bij het overheidsbeleid.

„Ik kan geen invloed uitoefenen op de toekomst en ik kan de beslissingen van een mislukte regering niet sturen. Er zijn geen vooruitzichten in dit land. Ik verlaat een woestijn. Nu de beste werkkrachten uit het land wegtrekken, zullen onder meer de opkomst van extreem rechts en de onderontwikkeling snel grote problemen worden. Ik keer pas terug als de huidige generatie van machthebbers de aftocht blaast.”

Oude migratiestromen komen weer tot leven. Grieken uit het noordoosten van het land, de regio die het zwaarst is getroffen, proberen opnieuw naar Duitsland en Scandinavië te emigreren, waar hun voorouders floreerden als gastarbeiders in de jaren vijftig en zestig. Landen in West-Europa, de VS, Canada en Australië zijn de populairste bestemmingen onder de emigranten.

Sommige verenigingen van Grieken in het buitenland helpen hun emigrerende landgenoten. In Australië heeft de Griekse gemeenschap de handen ineengeslagen om werkzoekenden bij te staan. Op de Australische ambassade in Athene wordt op 8 en 9 oktober een conferentie gehouden voor potentiële migranten en werkgevers. Er zal naar verwachting veel belangstelling voor zijn.

Er zijn ook nieuwe bestemmingen. Zo kwam Dionysis Raitsos, een voormalige medewerker van het Griekse Centrum voor Maritiem Onderzoek, in Saudi-Arabië terecht. „Ik had een goeie baan in een dynamische omgeving, maar ik kreeg een ernstig gebrek aan financiële middelen”, zegt hij. „Ik bleef op hetzelfde loonniveau en zag de contracten van mijn collega’s een voor een aflopen en niet vernieuwd worden. Ik wist dat mijn beurt ook zou komen.”

De omvang van de emigratie en de impact op de economie zijn moeilijk in te schatten, maar deskundigen lijken pessimistisch. Savvas Robolis, hoofdonderzoeker van de Griekse vakbondskoepel, beschrijft de huidige jongeren als „de verloren generatie van Griekenland.”