Verschillende koptische organisaties keurden het geweld in stellige bewoordingen af. Ze hebben gevraagd om een grondig onderzoek naar de aanval op de koptische kerk. Verder willen ze dat de daders worden berecht en dat de beschadigde kerk schadeloos wordt gesteld. Ten slotte vinden ze dat de gouverneur van het district Aswan, waaronder Edfu valt, moet opstappen.

De problemen begonnen vrijdag in Mari-Nab. Het stadje heeft ruim 50.000 inwoners, onder wie zo’n 70 christelijke families. Na het vrijdaggebed verzamelde zich een groep van zo’n duizend, vooral jonge moslims bij de koptische kerk. De groep probeerde een van de koepels van het gebouw in brand te steken. Die poging mislukte, maar het vuur sloeg over naar het gastenverblijf naast de kerk. De plaatselijke brandweer had de brand snel onder controle. Daarop raakte de groep moslims slaags met christelijke inwoners van het stadje en vernielde een aantal winkels, totdat veiligheidstroepen de orde wisten te herstellen.

Slopen

Aanleiding voor de woede-uitbarsting van de islamitische inwoners van Mari-Nab was het besluit van de koptische eigenaar om het gasten­verblijf om te bouwen tot kerk. Vrijdag zou de imam van de moskee van het dorp de moslims hebben opgeroepen om de nieuwe koepels van de kerk met kruis en al naar beneden te halen.

Eerder vorige maand hadden christelijke kranten gemeld dat een groep salafisten (aanhangers van een fundamentalistische stroming binnen de islam, red.) had gewaarschuwd dat het voor christenen beter was voorlopig binnen te blijven, tenzij ze de koepels van het gebouw zouden slopen.

Volgens de gouverneur van Aswan gaat het conflict over de ruimte naast de kerk, en niet om de kerk zelf. De problemen begonnen in augustus, toen christelijke jongeren het gastenverblijf wilden renoveren. Al snel bleek het echter te gaan om een verbouwing tot kerk, volgens de moslims zonder de nodige vergunningen van de autoriteiten. Het gastenverblijf ligt ook nog eens midden in een moslimwoonwijk. Volgens de moslims is de gouverneur verantwoordelijk voor het conflict, omdat hij zich niet aan de wet heeft gehouden en ondeugdelijke vergunningen aan de christenen heeft verstrekt.

Inmiddels was zaterdag, na het incident van vrijdag, de rust enigszins weergekeerd in het Zuid-Egyptische dorp. Gemeente­bestuur en families probeerden gezamenlijk de schade te herstellen en gesprekken tussen moslims en christenen op gang te brengen. Een vorm van damagecontrol die plaatselijk meer en meer wordt toegepast in Opper-Egypte. Met wisselend succes.

Akkoord

Zaterdag ontmoette de gouverneur van Aswan verschillende leiders binnen het dorp, de eigenaar van het omstreden gasten­verblijf en een vertegenwoordiger van de koptische kerk.

De bijeenkomst resulteerde in een akkoord waarin is vastgelegd dat de eigenaar de koepels op het gebouw zo snel mogelijk zal verwijderen en de werkzaamheden zal opschorten, totdat er toestemming voor de verbouwing tot kerk binnen is.

De reacties op het geweld in Marinab waren in heel Egypte ongewoon fel. Via internet reageerden velen verbijsterd en boos. „Waarom???” zo vroeg iemand zich af. „Dit is niet goed! Egyptenaren moeten zich verenigen voor het grotere belang van hun land.” Anderen noemden de aanvallers „hersenloze types, die wellicht betaald worden om onrust te zaaien.”

Anderen zijn bang voor meer geweld van moslims tegen christenen. „Ik zou graag denken dat het een eenmalige gebeurtenis is, maar dat is het helaas niet! Wat was de reden voor de vernielingen bij het Sint-Bishoyklooster eerder dit jaar? Of de aanval op de All Saints Church in Alexandrië tijdens oud en nieuw vorig jaar? En dan hebben we het nog niet over de verschillende kerkgebouwen die de afgelopen maanden door de salafisten in brand zijn gestoken.

Iedereen is op de hoogte van de vervolgingen die christenen in Egypte door de jaren heen hebben moeten doorstaan. Vergeet niet: de grootste misdaad is stilte! Nú zwijgen is een belediging voor God en alles waar Zijn boodschap voor staat”, aldus een reactie op internet.

”Moslims en christenen = Egypte”, was een van de leuzen kort na de opstand tegen het bewind van de toenmalige president Mubarak in februari. Die eenheid is echter lang niet altijd vanzelfsprekend en moet met vallen en opstaan worden geleerd.