Hij haat ze nog steeds, de Duitsers, zegt de Namibische parlementariër Prince M. Zeraeua. Op de revers van zijn militair uniform draagt hij een bordje met ”Lid van het Namibische comité voor de opheldering van de genocide in 1904”.

Zeraeua maakt deel uit van een delegatie Namibische hoogwaardigheidbekleders die speciaal naar Berlijn zijn gekomen om voor het eerst geroofde schedels uit de koloniale tijd in ontvangst te nemen en terug te brengen naar Namibië.

De teruggave van de eerste twintig schedels vrijdag in de Berlijnse universiteitsziekenhuis Charité moest het hoogtepunt worden van een bezoek van de Namibische delegatie van Nama’s en Herero’s aan Duitsland. Voor velen van de delegatie is het een beladen moment. Tijdens de plechtigheid heffen enkelen een lied aan ter ere van de overledenen.

Maar bij de delegatie overheerst tegelijkertijd de verontwaardiging over het feit dat Duitsland geen minister naar de bijeenkomst stuurde. „Een klap in het gezicht”, noemde een van de stamhoofden van het Namavolk het. Van de twintig schedels die de Charité teruggeeft zijn er elf van leden van het Namavolk.

Ook op excuses voor het aangedane leed wacht de delegatie tevergeefs. De speciale afgevaardigde Cornelia Pieper sprak namens de Bondsrepubliek tijdens de plechtigheid de hoop uit van een verdergaand verzoeningsproces en bilaterale samenwerking, maar toen ze, doelend op de schedels, over „gestorvenen” sprak was het hek van de dam.

Zeraeua is verontwaardigd. „Ik mis de erkenning dat het om moordpartijen ging.” Volgens Zeraeua is het nog altijd voor velen in Namibië moeilijk om de moord op zijn volk te vergeven. „Zonder excuses geen vergeving”, aldus Zeraeua.