Dick Cheney deed maandag een uitspraak die westerse politici goed in hun oren moeten knopen. De voormalige Amerikaanse vicepresident zei te geloven dat Israël Iran gaat aanvallen om te voorkomen dat die islamitische republiek over kernwapens gaat beschikken. Volgens hem vormt Iran „een existentiële bedreiging” voor de Joodse staat en zullen de Israëliërs „al het nodige doen om hun overleven en hun veiligheid te garanderen.”

Cheneys woorden zijn een echo van die van de Franse president Nicolas Sarkozy. Die waarschuwde op 31 augustus: „De [Iraanse] militaire nucleaire en ballistische ambities vormen een groeiende bedreiging die kan leiden tot een preventieve aanval op Iraanse installaties, welke een majeure crisis zou uitlokken die Frankrijk tegen elke prijs wil voorkomen.” Aansluitend beloofde Sarkozy steun te zullen zoeken voor een verscherping van het internationale sanctieregime tegen Iran.

De waarschuwingen uit 
Washington en Parijs sluiten aan op die van het International Atomic Energy Agency (IAEA), dat op 2 september een nieuw en alarmerend rapport over de Iraanse nucleaire ambities publiceerde.

Apocalyps

Cheney heeft gelijk. Het Iraanse regime laat er geen twijfel over bestaan dat het de vernietiging van de Joodse staat nastreeft. Kernwapens zouden dat doel een stuk dichterbij kunnen brengen. Cheney vertelde echter maar het halve verhaal. Want ook Washington heeft reden om een nucleair Iran existentieel te vrezen. Voor de moellahs in Teheran geldt Israël als ”de kleine satan”, maar zijn de VS ”de grote satan”. En de Iraanse president Ahmadinejad wordt niet moe te verklaren dat een wereld zonder Israël én zonder Amerika aanstaande is.

Ahmadinejad en de zijnen zijn aanhangers van de dominante sjiitische sekte van de ”Twaalvers”. Zij geloven dat de apocalyps voor de deur staat en Iran daarin een centrale rol moet en zal gaan spelen. Die islamitische eindtijd zal een eind maken aan het bestaan van de Joden en de andere „vijanden van de islam.”

Sarkozy heeft gelijk. Een aanval op Iraanse nucleaire installaties, van Israël en/of de VS, zou een doos van Pandora openen. Als tenminste de militaire en terroristische infrastructuur van Iran en aan Iran gelieerde organisaties, met name Hezbollah en Hamas, niet ook worden aangepakt. Volgens analisten lopen Amerikaanse doelen en Amerika’s bondgenoten in de golfregio dan groot gevaar, net als de olietoevoer naar het Westen. En Israël wordt dan het doelwit van de 50.000 Iraanse raketten die in Libanon staan opgesteld.

Maar ook Sarkozy vertelde maar het halve verhaal. Want nu al kunnen Iraanse raketten grote delen van Europa bestrijken. En ook wij hebben geen plaats in het onheilspellende heilsplan van de Twaalvers.

Instorten

De internationale gemeenschap heeft geprobeerd Teheran met een escalerend sanctieregime tot inkeer te brengen, maar dat is niet gelukt. Daarom wordt er internationaal in toenemende mate gepleit voor ”wurgsancties”. Ook de PVV heeft daarvoor in december 2010 gepleit. Om dezelfde reden heeft de PVV het Kamerdebat van vandaag aangevraagd. Dat debat gaat over het tekortschieten van het internationale sanctieregime en wat er aan sanctiemiddelen rest.

Begin augustus hebben 92 van de 100 Amerikaanse senatoren in een brief aan president Obama gevraagd om het instellen van de meest vergaande wurgsanctie: het sanctioneren van de Iraanse Centrale Bank. Dit kan leiden tot het instorten van het Iraanse financiële systeem en bijgevolg van het regime. Ook het verrekenen van inkomsten uit olie- en gasexport wordt voor Teheran dan vrijwel onmogelijk.

De PVV bepleit steun voor dit voorstel en wil bovendien bilaterale sancties. Zo kunnen de landingsrechten van IranAir voor Nederland worden ingetrokken. Met wurgsancties kan een militaire oplossing wellicht nog worden voorkomen. Maar als Israël en/of de VS toch tot militaire inzet overgaan, moet ook Den Haag wat ons betreft vierkant daarachter gaan staan.

De auteurs zijn respectievelijk buitenlandwoordvoerder en fractievoorzitter van de Partij voor de Vrijheid. Woensdag is er in de Tweede Kamer een debat over de nucleaire bewapeningsinspanning van Iran en het falende internationale sanctiebeleid.