„En Filippus deed zijn mond open, en beginnende van diezelve Schrift, verkondigde hem Jezus.”
Wist u dat het uw leraar aan het hart gaat dat hij u die hij als zijn kinderen lief heeft, nog menigmaal zo moet bestraffen? God weet het en mocht gij het eens geloven, hoe gaarne hij vrede tot u zou spreken, hoe gaarne hij Jezus als een oorzaak van eeuwige blijdschap aan u allen zou willen verkondigen. Hoe graag hij u in Zijn Naam zou willen toeroepen: Vrees niet, uw zonden zijn u vergeven.

Maar het is niet aan hem hoe te spreken. Hij moet in het behandelen van zielen zo spreken dat hij als Gods mond zal zijn en het kostelijke van het snode onderscheiden. De nood is hem in dezen opgelegd en wee hem indien hij niet getrouw bevonden wordt. Hij weet van de schrik des Heeren en daarom moet hij zich kwijten van zijn plicht. Zou het niet onverantwoordelijk voor mij zijn en zou gij in en na uw dood niet om wraak roepen over mij, indien ik u niet gewaarschuwd had voor een verderf dat ik boven uw hoofd zag hangen en met grote schreden zag aankomen? Zou het van mij niet onverantwoordelijk zijn u niet te waarschuwen, terwijl gij mij bij mijn eerste komst tot u met zo veel tederheid hebt ontvangen en nog naderhand met zo veel liefde hebt toegedragen?

François Kuiper,
predikant te Woudrichem

(”De eersteling van morenland”, 1738)