Wat een troost had koning Hizkia op zijn ziekbed dat hij in waarheid kon zeggen dat hij voor de Heere gewandeld had met een volkomen hart. Paulus begeerde te sterven. De reden voor deze begeerte was: dan zou hij bij Christus zijn. Dit is, zegt hij, verreweg het beste.Het leven in de hemel bij Christus is vele malen beter dan een leven op aarde bij de mensen, en zo zullen al Gods kinderen verlangen om hun Zaligmaker te zien. In de hemel is het een leven zonder vrees om onze goede God te mishagen, of om Zijn gunst, die beter dan dit leven zelf is, te verliezen. In dit leven zijn wij nooit bevrijd van de vrees om Hem te vertoornen, maar in de hemel zullen wij daarvan volkomen bevrijd zijn. In de hemel bij Christus zal geen zonde bedreven worden, daar zijn geen valse broeders om ons te verraden. Daar zijn wij bevrijd van de goddelozen. Dat is een onuitsprekelijke blijdschap en troost. Daar mogen we de gezegende engelen zien en onze gestorven vrienden, met de bloedgetuigen, die nu veel helderder blinken dan de vlammen waardoor ze verbrand zijn.

Daar zullen we Gods heerlijke tegenwoordigheid genieten en een klaar gezicht hebben van het goddelijk aanschijn. Uiteindelijk bij Christus te wezen, is verreweg het beste.

Hicolaus Estwick, predikant te Warkton (Ruyter op het vaele paerd, 1662)