Time: Zendingswerk is in moslimlanden heldendaad
De christelijke zendingsarbeid in islamitische landen is sterk toegenomen. In de laatste twintig jaar verdubbelde het aantal zendelingen tot 27.000. De strengere regelgeving in moslimlanden leidt er bovendien toe dat zij bij hun werkzaamheden vaker het leven laten.
Het Amerikaanse weekblad Time, dat het onderzoek uitvoerde, noemt zendingswerk een „heldendaad.” Het weekblad deed diepgaand onderzoek naar zendingswerk in moslimlanden. De resultaten halen de voorpagina van het laatste nummer. Time is tot verschillende conclusies gekomen en noemt de pogingen om het Evangelie onder moslims te verbreiden „arrogant” maar ook „een heldendaad.”
De toenemende beperkingen voor het zendingswerk in strenge moslimlanden hadden soms „tragische uitbarstingen” tot gevolg, zo vermeldt het weekblad. In 2002 werden in het Midden-Oosten vier zendelingen vermoord. In het jaar daarvoor werden de twee Amerikaanse zendelingen Heather Mercer en Dayna Curry in Afghanistan gearresteerd en gevangengezet. Het tweetal kreeg veel kritiek op zijn werk.
Zendelingen zijn gevoelig voor de beperkingen die aan hen worden opgelegd. Toch blijven zij vastbesloten aan het werk. Volgens Time negeren zij de politiek en hebben de zendelingen een houding van „religieuze arrogantie.”
Van de pogingen om moslims te bekeren, kijkt de gemiddelde Amerikaan niet raar op. In strenge moslimgemeenschappen echter worden de „dappere zendelingen, bedoeld of onbedoeld, geprovoceerd.” Time legt de vinger bij de bewering dat christelijke groepen liefdadigheid soms zouden gebruiken als dekmantel voor het Evangelie. „Deze uitspraak doet afbreuk aan de vaak goede resultaten van humanitaire hulpverleners die geloven dat christenen niet alleen Jezus’ boodschap van verlossing moeten brengen, maar ook Zijn voorbeeld moeten volgen door het stillen van honger en het verplegen van zieken.”
Time erkent de gevaren waarmee missionaire activiteiten in moslimlanden vaak gepaard gaan. Ongewoon voor zijn doen gaf het weekblad de zendelingen pseudoniemen en liet het details van „vele locaties” weg. Het magazine sprak onder meer met Henry en Sarah. Zij werken in Noord-Afrika door middel van vriendschapsevangelisatie. Zij begonnen een reisbureau en knoopten vriendschappen aan met de buren.
Volgens Henry was deze benadering gebaseerd op het verschil tussen twee Arabische woorden, ”tansir” en ”tabshir”. „Tansir betekent mensen dwingen tot het veranderen van godsdienst”, zegt hij. „Tabshir betekent delen, een getuige zijn.”
