Vermeende dochter prins Bernhard doet verhaal
HILVERSUM – Rustig deed Mildred Zijlstra dinsdagavond haar verhaal. Ze is ervan overtuigd de derde buitenechtelijke dochter van prins Bernhard te zijn: „Als 298 stukjes van een puzzel van 300 stukjes passen, kun je het landschap goed zien.”
DNA-bewijs is er niet, maar volgens royaltykenner Marc van der Linden staat het voor „99 procent” vast dat Mildred een dochter van prins Bernhard is. woensdagmorgen presenteerde hij zijn boek ”De vrouwen van prins Bernhard”. In het boek schrijft hij over zijn ontmoetingen met die vrouwen.
Marc van der Linden is jaren bezig geweest met de voorbereiding van het boek. Als „royaltyjournalist” wist hij goede contacten op te bouwen met prins Bernhard. „Vooral in mijn beginjaren dacht de prins mij te kunnen gebruiken. Ik lunchte met hem en sprak met zijn secretaresse Gilles. Bernhard hield er eigenlijk een eigen pr op naast, los van de Rijksvoorlichtingsdienst.” Bernhard heeft er nooit een geheim van gemaakt dat hij buitenechtelijke kinderen had, zegt Van der Linden.
Hoe kwam Van der Linden de ‘nieuwe’ dochter Mildred op het spoor? „Via Annejet van der Zijl, die een boek over prins Bernhard heeft geschreven. Zij stuitte op deze vrouw. Zelf had zij geen tijd om er in te duiken en zij heeft het toen aan mij toegespeeld.”
Mildred Zijlstra –zoals de vrouw nu heet– zou in 1945 verwekt zijn tijdens een kortstondige relatie tussen de prins en de moeder van Mildred, die nog leeft. De moeder van Mildred werkte in Apeldoorn voor de Binnenlandse Strijdkrachten. „Ze was jong.”
Mildred werd 12 februari 1946 geboren in het toenmalige diaconessenziekenhuis in Den Haag, het huidige Bronovo. Ze werd afgestaan ter adoptie en kwam door een advertentie in Trouw terecht bij politiecommandant Jan Willem Zijlstra en zijn vrouw, die Mildred „omringden met liefde.”
In de advertentie uit Trouw staan de letters ”GG”. Dat kan duiden op: gereformeerde grondslag, gereformeerde gezindte of gereformeerde gemeenten. „Haar adoptieouders waren in ieder geval gereformeerd. Zo is zij opgevoed”, aldus Van der Linden, die dinsdag de term „reformatorisch” gebruikte. In de tv-uitzending van Knevel& Van den Brink dinsdagavond noemde Zijlstra zichzelf „christen.”
Tot de dood van haar adoptiefmoeder heeft Mildred nooit gezocht naar haar biologische moeder vertelde zij dinsdag. Toen zij 36 jaar was, volgde na een speurtocht de eerste ontmoeting. Tijdens de zoektocht kreeg Mildred steeds te horen dat zij niet naar haar biologische vader mocht zoeken.
Mildreds echte moeder heeft het geheim van haar relatie met de prins verteld aan de adoptievader van Mildred. Die vertelde het nooit tegen Mildred, maar wel tegen zijn vriend, de burgemeester van Rhenen, Lodewijk Bosch ridder van Rosenthal (1914-2004). Hij vertelde het uiteindelijk in 2003 toch aan Mildred. Ook haar moeder heeft het uiteindelijk bevestigd.
Welke bewijzen heeft Van der Linden? „Naast verklaringen van de moeder en de burgemeester heb ik aanwijzingen dat de toenmalige voorzitter van het FIOM Donner zelf heeft ingegrepen in de adoptie. En een verzetsman heeft een verklaring ondertekend waarin hij verklaart van een relatie van de prins rond het einde van de oorlog te weten waaruit een kind is voortgekomen.”
Deze man, wil net als de moeder van Mildred, anoniem blijven. „De mensen van deze generatie hebben zo veel respect voor de prins. Ze zien het als verraad deze informatie naar buiten te brengen.” Mede om die reden treedt Mildred voorzichtig naar buiten. Zij wil haar moeder beschermen.
Zijlstra zegt het jammer te vinden dat zij prins Bernhard nooit gekend heeft. Zij heeft er spijt van dat zij nooit geprobeerd heeft contact met hem te leggen. Behoefte aan contact met leden van het Koninklijk Huis heeft ze niet.
Niet iedereen is overtuigd van het feit dat Mildred een dochter van prins Bernhard is. Historicus Cees Fasseur vroeg dinsdag om concreet bewijs. Oud-directeur van de Rijksvoorlichtingsdienst Hans van der Voet noemde het verhaal woensdagmorgen in de Volkskrant onwaarschijnlijk. Marc van der Linden: „Er leken door de jaren heen heel veel dingen onmogelijk die toch waar bleken te zijn in leven van de prins.”