Alle vijf de kamers zijn vannacht bezet. Enkele Tsjechen, een ouder echtpaar, een zakenman, een vrouw alleen. Allemaal hebben ze zo hun redenen om de rust van Goudriaan (ZH) op te zoeken. Eigenaar Jan Vonk verwelkomt de gasten en neemt hen mee naar hun onderkomen in een nieuw gebouw achter op het terrein van melkveehouderij De Verwondering.

Alle deuren van de vijf kamers, twee- en vierpersoons, komen uit in een gezamenlijke huiskamer met keuken. Dat is ook de ruimte waar morgen het ontbijt klaar zal staan. Behalve lichamelijk voedsel is er ook geestelijk voedsel te vinden. De kast biedt boeken van onder anderen Francine Rivers, Kees Roest en dr. Judson Cornwall.

De slaapkamers ogen fris en ruim, twee bedden, een zitje, en nog genoeg leefruimte over. Een trap, handig afgesloten met een traphekje, leidt naar de vide, waar nog eens twee bedden staan. Op de dekbedden beneden ligt op een stapeltje handdoeken een rolletje King. Op het nachtkastje een Nieuwe Bijbelvertaling in vier talen.

Op een A4’tje over de bed and breakfast staat onder meer beschreven hoe de afstandsbedieningen voor de tv en het rolluik van het dakraam werken. In een mandje naast de waterkoker genoeg oploskoffie, thee én suiker- en melkzakjes voor dagen. Een flesje rode wijn en twee wijnglazen maken het af.

Het is moeilijk kiezen nu. Eerst even op het eigen terras zitten? Of met Jan mee, de boerderij over? Omdat we niet dagelijks koeien gemolken zien worden, kiezen we voor het laatste. De dieren zijn net uit de wei gehaald en staan in een rij te wachten op de melkmachine. De enige campergast van dit moment komt ook kijken. Zijn vrouw werkt nog, hij is met de VUT en toert zo af en toe alleen het land door. De zestiger koos bewust voor De Verwondering. Zijn opa had koeien en hij wil zien hoe het melken tegenwoordig gaat.

Op maandag blijken veel eetgelegenheden in de omgeving gesloten. Jan Vonk kent er een die toch open is. Gasten kunnen overigens ook hun eigen maaltje meenemen, want de keuken in Betlehem is voor algemeen gebruik.

Na de maaltijd is het nog lekker licht, dus komen de wandelschoenen uit de tas. Tot recreatiegebied Slingeland is het nog geen halve kilometer. Nu de meeste toeristen vertrokken zijn, komen de konijnen massaal uit hun schuilplekken tevoorschijn. Even later grijpt een grote buizerd naar een eendenjong. Tot groot ongenoegen van moedereend, die hem met veel bombarie benadert. Tevergeefs.

Met een kop thee op ons eigen afgescheiden terras, kijkend naar de oranje ondergaande zon, ervaren we later op de avond pas echt hoe uniek de ligging van de b&b is. Achter een sloot met waterlelies strekken de weilanden van de Alblasserwaard zich uit. Het ooievaarsnest is leeg, maar de kikkers, een vijftal eenden en de vele weidevogels maken er een mooi feestje van.

Als rond 8.00 uur de wekker gaat, is het aardig om te weten dat op de boerderij de dag al in volle gang is. Ontbijten kon al vanaf 5.00 uur. En de koeien zijn gemolken. Even later staat het resultaat, een kan verse melk, naast de warme croissantjes van het ontbijtbuffet. Nog een bakje boerenland­yoghurt met muesli, en het is tijd om de omgeving verder te gaan ontdekken.

„Koeien zeggen geen goedemorgen, mensen wel”

De naam van onze boerderij, De Verwonde-ring, hebben we bewust zo gekozen. We zijn verwonderd over hoe God de dingen in ons leven en ons werk leidt. Dat we deze boerderij van onze ouders konden overnemen, bijvoorbeeld, ervaren we als zegen. Ook dat het goed gaat met de dieren. Niet dat we nooit tegenslag hebben, ook hier hadden we spanningen rond mond-en-klauwzeer.

Toen bleek dat we geen kinderen zouden krijgen, hebben we goed nagedacht over hoe we ons leven dán zouden invullen. Dat het een zinvolle invulling moest zijn, stond voor ons vast. Hermineke werkt vijf dagen buiten de deur, onder meer als gymjuf op de Guido de Brès in Rotterdam en als docent bij de opleiding pastorale hulpverlening van het Evangelisch College in Zwijndrecht. Daarnaast heeft ze tijd voor pastoraal werk.

Ik verzorg onze 65 melkkoeien en de paarden en kippen. De b&b, die mijn moeder al begonnen was, hebben we drie jaar geleden geprofessionaliseerd door een nieuw gebouw op het terrein neer te zetten.

Waarom een bed and breakfast? Een koe zegt nu eenmaal geen goedemorgen. Mensen wel. We hebben iemand die helpt schoonmaken, maar de rest regelen we samen. Daar genieten we van en wie weet kunnen we op deze manier iets over­dragen van wat voor ons belangrijk is.