Niet alle deelnemers aan de mars vinden het nodig om met luide stem en zwaaiende armen de bevolking van Bordeaux met de boodschap van het Evangelie in aanraking te brengen. In de uitbundige groep vallen de Nederlanders ds. D. A. Brienen en missionair tienerwerker Harriëtte Smit behoorlijk uit de toon. „Maar iedereen kan in deze mars zichzelf zijn, en op zijn eigen manier meedoen”, aldus ds. Brienen.

De twee zijn verbonden aan de Église Protestante Réformée Évangélique in Cenon, nabij Bordeaux. Ds. Brienen, al meer dan twintig jaar werkzaam in Frankrijk en daarvoor predikant binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken, gaat voor in de diensten en bezoekt de voornamelijk oudere gemeenteleden van de aan de Église verbonden kerkjes in de omgeving. Het werk van Smit, uitgezonden vanwege de Gereformeerde Zendingsbond, is vooral gericht op de jeugd van deze grote stad. „Ik draai nu gewoon mee in de programma’s, leer de tieners kennen. De bedoeling is dat ik na verloop van tijd dingen overneem en zelf ga organiseren.”

De kerk in Cenon is een kerkplanting. Ze bestaat nu tien jaar. In die tijd groeide de gemeente van twee families naar zo’n dertig tot veertig mensen op zondagochtend in de kerk. Ds. Brienen: „De voorkant van het gebouw is heel open. Mensen kunnen binnenlopen en zien wat er gebeurt.” Inmiddels bestaat de gemeente uit mensen van verschillende nationaliteiten. Langzaam gaat het gemeenteleven draaien met gebedsgroepjes en andere activiteiten.

Maar het bereiken van de jeugd blijft lastig. Veel christelijke jongeren zijn er niet in Frankrijk, ook niet in Bordeaux. De jongeren die er zijn, lopen niet mee met een Mars voor Jezus. Smit vermoedt vanwege schaamte: „Fransen komen niet zomaar voor hun gevoelens uit.” Daarom is het volgens haar extra belangrijk om de jongeren die er zijn een plek te geven in de kerk in Cenon. „Ik zit hier voor de tieners. Het klinkt misschien vreemd, maar Frankrijk is echt een zendingsland.”

De overleggen tussen vrijwilligers, gemeenteleden en andere betrokkenen bij de kerk in Cenon zijn talrijk. Er is nog veel werk te doen aan het kerkgebouw, dat momenteel veel trekken vertoont van een bouwkeet. De locatie van de diensten is dan ook tijdelijk. Het achterste gedeelte van het gebouw waar uiteindelijk de diensten gehouden moeten gaan worden, ligt nu nog vol met puin. Ds. Brienen: „Met een bak geld zou het allemaal zo gedaan kunnen zijn. Maar dat is er niet.”

Dit is het laatste deel in een driedelige serie over het protestantisme in Frankrijk.