De evaluatie van de nationale synode in december is achter de rug, meldde de stuurgroep woensdag in een persbericht. Hij concludeert dat de bijeenkomst grote invloed heeft gehad op het denken over de eenheid van de kerken in Nederland. „Dat leiden we af uit de publiciteit die er was en is, artikelen die verschenen en uit reacties van het grondvlak”, gaf initiatief­nemer ds. G. de Fijter uit Kampen woensdag desgevraagd aan.

Betekent dat ook dat er genoeg draagvlak is om door te gaan? „Wij denken van wel, ja. Het draagvlak is het grootst bij het kerkvolk. Maar ook kerken als de Gereformeerde Kerken vrij­gemaakt, de Christelijke Gereformeerde Kerken en de Protestantse Kerk in Nederland hebben nu reeds officieel aan­gegeven dat ze blijven meedoen.”

Voor het beraad in september zijn alle protestantse kerken en geloofsgemeenschappen uitgenodigd die destijds zijn benaderd om te participeren in de nationale synode 2010. „Uit het feit dat sommige kerken afhaakten, hebben wij niet de conclusie getrokken dat we ze niet meer moeten uitnodigen”, aldus ds. De Fijter.

De stuurgroep is van plan om –door middel van het beraad– de visie op de eenheid in protestants kerkelijk Nederland verder uit te werken. Daarvoor is het van belang een zo breed mogelijk platform te vormen én om „onderling vertrouwen te kweken” in de aanloop naar de jubileumsynode in 2018/2019.

De deelnemende kerken en geloofsgemeenschappen krijgen tijdens het beraad de gelegenheid om onderwerpen aan te geven die volgens hen tijdens de komende synodes (2013, 2016 en 2018/2019) aan bod moeten komen. Verder kunnen zij invloed uitoefenen op de samenstelling van de stuurgroep, bijvoorbeeld door namen aan te reiken van potentiële stuurgroepleden. „Eigenlijk is het een soort hoorzitting”, aldus ds. De Fijter. Nu al staat vast dat de huidige stuurgroep wordt verjongd en verbreed en dat ook migrantenkerken daarin zitting zullen nemen.

De stuurgroep blijft de aanduiding ”nationale synode” gebruiken. „In 1618/1619 waren wezenlijke dingen aangaande het kerk-zijn in het geding. Dat is nu ook het geval. De positie van het christendom in de samenleving is gemarginaliseerd. Het is niet de bedoeling dat we een soort megakerk vormen. Wel is het goed om gezamenlijk aan de buitenwereld te laten zien dat wij geloven in de levende God en hoe dat concreet wordt.”