„In uw oproep hoor je het hart voor naaste in Afrika kloppen”
UTRECHT – De preses van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN), ds. P. Verhoeff, heeft dinsdag in Utrecht een open brief in ontvangst genomen met een oproep aan diaconieën om 5 tot 10 procent van hun vermogen beschikbaar te stellen voor noodhulp aan de Hoorn van Afrika.
De open brief was een initiatief van ds. Lydia Veerman, predikante van de protestantse gemeente in het Friese Wommels. „Wanneer alle diaconieën met vermogen hun geld bij elkaar leggen, zal er een groot bedrag beschikbaar zijn. Dankzij Kerk in Actie beschikt de Protestantse Kerk over vele netwerken ter plaatse om de mensen in het getroffen gebied te helpen”, aldus ds. Veerman bij de overhandiging van haar oproep.
De predikante en haar echtgenoot Ebe Veerman menen dat op deze manier de opbrengst van de actie van de Samenwerkende Hulporganisaties (SHO) voor Afrika wezenlijk verhoogd kan worden. „Diaconaal geld is er om te gebruiken op het moment dat het nodig is, niet om langdurig te bewaren. Waarom wachten op een economische crisis zodat je mensen kunt helpen met de aanschaf van een wasmachine, terwijl er nu mensen sterven van de honger?”
Preses ds. Verhoeff benadrukte in zijn reactie de zelfstandigheid van de plaatselijke diaconieën, maar nam „dankbaar” kennis van het initiatief. „In uw woorden en oproep hoor je het hart voor de naaste in nood kloppen. Dat is bemoedigend.”
Hij wees erop dat Kerk in Actie, de diaconale tak van de PKN, samen met ICCO actiecoördinator is van de giro 555- actie. Het Protestants Landelijk Dienstencentrum in Utrecht doet dienst als „actiecentrum.”
Niet alle diaconieën lijken meteen gehoor te geven aan ds. Veermans oproep. Durk de Vries van de Friese kerkrentmeesters van de Protestantse Kerk in Nederland noemde het gisteren desgevraagd niet verstandig dat diaconieën die beschikken over vermogen, daarop interen, ook niet als het gaat om noodhulp. „Mijn advies zou zijn: probeer het vermogen wat in stand te houden en geef de rest uit.”
Het vermogen dat diaconieën bezitten, bestaat vaak uit geld, landerijen en huizen die tussen 1600 en 1900 aan de kerk zijn gegeven, aldus De Vries. „De hoofdmoot daarvan was specifiek bedoeld voor de armenzorg. Armen zijn er altijd. Als je 10 procent van je vermogen weggeeft, mis je in de toekomst rente en kun je minder uitgeven en betekenen. Dat wordt meestal vergeten bij dergelijke oproepen.”
De Vries signaleert de laatste jaren ook een toename van diaconieën die plaatselijk bijspringen om minder draagkrachtige mensen te ondersteunen.
