Erwin Kint, uitgezonden namens de GZB en de OMF naar Thailand, vroeg in een tweet ook om gebed voor het getroffen land: „Thinking of the victims in Norway. Pls pray for their families and the perpetrator(s). Bidt voor de nabestaanden en de daders. #oslo”

Wie trefwoorden op de sociale netwerksite Twitter meer bereik wil geven, moet een hashtag ‘#’ gebruiken. Als wereldwijd heel veel mensen dezelfde woorden gebruiken achter een hashtag, dan kan zo’n trefwoord een ‘trending topic’ worden. Dat was ook zo met #prayforoslo. De woorden scoorden erg hoog vrijdag en zaterdag.

Kint verstuurde een tweet aan zijn volgers om bekend te maken dat de ramp, vooral de schietpartij op Utoya, hem geraakt had. „In gedachten zag ik het voor me: meer dan tachtig treurende families, een land verscheurd door verdriet. Een land wat altijd zo stabiel lijkt, is verscheurd door de daden van mogelijk één persoon. Op dat soort momenten denk je aan de kortheid en broosheid van het leven en de duisternis van een leven zonder God. Het geeft je iets meer perspectief op datgene wat we uit genade door het geloof mogen hebben in Jezus Christus. Eén van de eerste gedachten die daarna door m’n hoofd schoot, zijn de woorden die Jezus sprak, uit Mattheüs 5: „U hebt gehoord dat er gezegd is: U moet uw naaste liefhebben en uw vijand moet u haten. Maar Ik zeg u: Heb uw vijanden lief; zegen hen die u vervloeken; doe goed aan hen die u haten; en bid voor hen die u beledigen en u vervolgen.””

Duizenden mensen deden in hun tweets een oproep tot gebed. De zendeling in Thailand denkt niet dat iedereen daadwerkelijk zal bidden voor Noorwegen. Er spelen ook niet altijd godsdienstige motieven mee. „Ik denk dat veel mensen zoiets twitteren om mee te doen met de mode van zo’n trending topic. Dat laat een vluchtige kant van Twitter zien. Een andere groep, mogelijk nominaal religieuzen, hebben wel sympathie voor de oproep tot gebed, twitteren die zelf ook, maar doen er verder niets mee. Het kan ook zijn dat mensen #prayforoslo niet gebruiken in de betekenis om tot God te bidden, maar als het herdenken van de overledenen en een meeleven met de nabestaanden.”

Sommigen die #prayfornorway twitteren, doen dat in het geloof in de kracht van het gebed, denkt Kint. Wel roept hij op om daadwerkelijk te bidden. „Twitteren kost in onze beleving minder moeite dan bidden. Als je dus zoiets twittert, bidt dan zelf ook gelijk, of zelfs voordat je twittert. Anders is je tweet wel een beetje inhoudsloos.”

Volgens Kint is er een „significante” groep die daadwerkelijk tot God gaat in het gebed. „Het gebed is een krachtig wapen met machtige beloften dat Jezus aan Zijn discipelen en ons gegeven heeft. In het zendingswerk ontdek ik meer en meer de kracht en noodzaak van het gebed. Daarom heb ik net als anderen via Twitter (en Facebook) een oproep tot gebed gedaan. Ik hoop dat die oproep een breder publiek bestrijkt dan alleen mijn volgers.”

Mensen reageren op Twitter niet altijd positief over de oproep tot gebed. Iemand twittert: „Hoe dom zijn mensen om #prayforoslo te twitteren, nu het duidelijk lijkt te worden dat een christelijke fundamentalist het heeft gedaan.” Kint antwoordt: „Jezus’ opdracht om ook voor onze vijanden te bidden, lijkt me van groter belang. Er verandert niets aan Jezus’ woorden uit Mattheüs 5 als iemand christenfundamentalist of moslimfundamentalist wordt genoemd.”

Anderen stellen op Twitter het Godsbestaan ter discussie. Hoe kan God zo’n ramp als in Noorwegen laten gebeuren? Kint reageert dat het voor mensen die de aard van God in twijfel trekken, wel „aanmatigend” is om God ter verantwoording te roepen, als het „duidelijk” is dat mensen deze ramp hebben veroorzaakt.

De zendeling gebruikt een argument van C. S. Lewis en de Amerikaanse theoloog Tim Keller voor hen die het Godsbestaan in twijfel trekken. „Laten we aannemen dat God niet bestaat vanwege rampen als deze. De vraag is dan: als we zo stellig spreken over onrecht, kwaad en lijden, en er is geen God, wie bepaalt dan wat onrecht, kwaad en lijden is? Er moet toch een soort absolute norm zijn om tot dit soort schijnbaar objectieve uitspraken te komen. Hoe gek het ook klinkt: het bestaan van lijden is een sterker argument voor het bestaan van God dan ertegen.”

Volgens Kint sluiten God en het lijden elkaar niet uit. „In de Bijbel openbaart God zich niet als onrecht en lijden mijdend. Maar in Jezus heeft God Zich in het diepste lijden begeven. Had Hij daar ook een stokje voor moeten steken? Het was Zijn eigen heilsplan. We kunnen daar gewoon niet helemaal bij. We kunnen ook niet op ieder lijden in de wereld een passend antwoord geven.”