„Ik heb den Geest zien nederdalen uit den hemel, gelijk een duif, en Hij bleef op Hem.”
Zo was ook het eerste getuigenis dat aan de apostelen gegeven werd het neerdalen van de Geest op hen. Gods kinderen worden openbaar gemaakt door hun genadegaven, hun heerlijkheid wordt bewaard voor hun toekomstige staat.

De Geest daalde neer uit de hemel, want elke goede en volmaakte gift is van boven. Hij daalde neer als een duif, een beeld van zachtmoedigheid, gedweeheid en beminnelijkheid, wat Hem geschikt maakt om onderwijs te geven.

De Geest Die op Christus neerdaalde, bleef op Hem, zoals voorzegd was (Jesaja 11:2). De Geest dreef Hem niet bij tijden, zoals dat met Simson het geval was (Richteren 13:25), maar altijd. De Geest werd Hem gegeven zonder mate.

Het was Zijn voorrecht om de Geest altijd op Zich te hebben, zodat men Hem nooit onbekwaam voor Zijn werk zou kunnen aantreffen, of dat Hij niet in staat zou zijn de middelen te verschaffen voor degenen die Hem zoeken om genade te verkrijgen.

Matthew Henry,
predikant in Engeland

(Uit: ”Roemen in het Kruis”)