„Ik woon in de hoogte en in het heilige, en bij dien, die van een verbrijzelden en nederigen geest is…”
Ik merk op: toen Salomo de tempel bouwde, werden alle stenen eerst uitgehakt en bijgeschaafd voordat ze in het gebouw geplaatst konden worden. Zo is Christus in deze tekst de Tempel en iedere ware Christen is een steen daarvan. Dat zegt de apostel in Petrus 2:5: „Zo wordt gij ook zelven, als levende stenen, gebouwd tot een geestelijk huis.”

Komen de stenen in een willekeurig gebouw nauwkeurig tegen elkaar te liggen, als zij niet eerst behouwen en geschikt zijn gemaakt? Zal het hart ooit God aannemen, als het niet eerst vernederd en verbroken is? Zo moeten ook uw knoestige en trotse harten geschaafd en behouwen worden voordat gij op God zult rusten, Hem om barmhartigheid zult smeken, of Hem zult gehoorzamen.

Dit woord mocht eens indalen in het hart van de dappere geesten en voorname heren der wereld die deze oprechte verbrokenheid des harten in andere mensen niet kunnen zien of goed kunnen keuren.

Thomas Hooker,
predikant te Hartford
 (VS)

(”Het verbroken hart,” 1678)