„Reformatorische zorginstellingen kampen met een tekort aan woonvoorzieningen voor licht verstandelijk gehandicapten met gedragsproblematiek”, stond in een artikel op de voorpagina van RD 23-6. In het stuk werd, naar aanleiding van een onderzoek van de Christelijke Hogeschool Ede in opdracht van Helpende Handen, geconcludeerd dat er veel zorg nodig is die nu ontbreekt. Vanuit de gehandicaptenzorgorganisaties Siloah, Adullam en De Schutse willen wij hierop reageren.

De ”refozorg” zoals we die bij De Schutse, Adullam en Siloah bieden, onderscheidt zich van andere zorg. In leefsfeer, in leefregels en in het beleid omtrent medisch-ethische aspecten. Ook nemen identiteitsgebonden activiteiten zoals weekopeningen en -sluitingen een belangrijke plaats in. Bovendien achten we het van groot belang dat de medewerkers de identiteit onderschrijven en delen.

Wat onze zorg ook kenmerkt, is de grote mate van kleinschaligheid van waaruit we werken. Alle woonzorg wordt geboden op kleine locaties. Door de jaren heen hebben we het beleid gevoerd om de zorg zo dicht mogelijk bij de cliënt te bieden. Dit betekent dat de meeste locaties van minimale omvang zijn, maar groot genoeg om verantwoord te kunnen draaien. Wat ook bijzonder is, is onze plaats in de (lokale) kerkelijke gemeenschap. De cliënten zijn betrokken bij de kerkelijke activiteiten. Verder beschikken onze organisaties over een grote groep zeer betrokken vrijwilligers.

Net als elke andere zijn ook onze instellingen getoetst op kwaliteit en beschikken ze over een kwaliteitscertificaat. Ook bij ons wordt de tevredenheid van cliënten en medewerkers onderzocht. De resultaten van deze toetsingen worden gepubliceerd. Het kan dus niet zo zijn dat refozorg een keuze is voor identiteit ten koste van kwaliteit. Kortom, refozorg is bijzondere zorg. Iets om dankbaar voor te zijn.

Dat betekent allerminst dat we achterover kunnen leunen. Ook wij werken voordurend aan verbetering en ontwikkeling. Door de jaren heen zijn er zowel bij Siloah als bij Adullam en De Schutse nieuwe woonlocaties bijgekomen en is de spreiding van de zorg over Nederland sterk toegenomen. In alle gebieden waar onze achterban in enige omvang aanwezig is, is er een zorgaanbod. En in bijna alle gebieden ook de meer intensieve woonzorg.

Echter, hoe specialistischer de zorgvraag is, hoe moeilijker het wordt om een groep te vormen en des te minder locaties er zijn waar deze speciale zorg geboden kan worden. Deze specialistische zorg dicht bij huis bieden is daarom minder gemakkelijk. Intensieve zorg wordt door Adullam geboden in Uddel, Puttershoek en binnenkort ook Genemuiden, door Siloah in Rijssen, Den Dolder en Bodegraven, en De Schutse biedt deze in Kesteren. Daarmee proberen wij tegemoet te komen aan de grote behoefte aan deze complexe zorg.

Een belangrijk feit is dat de complexe zorg voor de groep mensen met een lichte verstandelijke handicap met ernstig gedragsproblemen moeilijk te realiseren is. Het is erg moeilijk deskundige medewerkers te vinden die dit aankunnen en ook nog eens jaren weten vol te houden. Dit geldt voor alle zorgaanbieders, dus ook de niet-reformatorische.

Wat daarbij voor ons als zorgorganisaties van belang is, is een goed contact met de zorgvragers om een goed beeld te hebben van omvang en intensiteit van de zorgvragen. Vanuit dat oogpunt zijn wij blij met het rapport van Helpende Handen. Hieruit blijkt duidelijk dat er behoefte is aan meer capaciteit. Met de omvang en capaciteit die wij als reformatorische gehandicaptenzorgorganisaties hebben, proberen we daar zo goed mogelijk op in te spelen. We bieden deze intensieve en complexe zorg op enkele centraal gelegen locaties en onderzoeken mogelijkheden om die verder te ontwikkelen. Dat doen we zo mogelijk samen, binnen de samenwerking die we als drie reformatorische gehandicaptenzorgorganisaties hebben, of met andere partijen.

Tot slot willen wij opmerken dat er in de samenleving, waarin de reformatorische achterban een steeds kleinere groep vormt, toch nog veel ruimte is voor de refozorg, zoals het genoemde artikel geschetst. De voorgaande kabinetten hebben hier vanuit de individuele keuzevrijheid sterk aan bijgedragen. Het lijkt erop, gezien de ontwikkelingen in de financiering van de zorg, dat die keuzevrijheid in het geding kan komen. Laten we er gezamenlijk voor pleiten dat deze vrijheid wordt behouden en dat de cliënt over een aantal jaren nog steeds de zorg mag kiezen die hij wenst. Juist vanuit het oogpunt van identiteit.

De auteurs zijn respectievelijk lid van de raad van bestuur van Siloah en van De Schutse en algemeen directeur van Adullam.