Seksverslaafde heeft Bijbelse hulp nodig
Pornografie is een groot gevaar voor kerk en samenleving, meent de Amerikaanse dr. Land (RD 1-6). Hij heeft gelijk, vinden H. van Groningen en E. J. Verbruggen. Echter, ook bij seksverslaving is er genezing mogelijk.
„Porno is het grootste gevaar voor kerk en samenleving. Ze verwoest onze cultuur, onze gezinnen en onze kinderen”, stelde de Amerikaanse ethicus dr. Richard Land onlangs op een congres in Virginia. Wij kunnen zijn conclusies alleen maar onderschrijven.
Als hulpverleners bij een christelijke organisatie komen we geregeld in aanraking met de problematiek van seksverslaving. Ook in christelijk Nederland worstelen talloze mensen met seksueel gedrag waarover ze de controle zijn kwijtgeraakt. In de spreekkamer ontmoeten we mannen die verslaafd zijn aan pornografie, aan het bellen van sekslijnen, aan het bezoeken van prostituees. Mensen die vluchten in seks en daarvan slaaf zijn geworden.
Het spreekt voor zich dat dit in huwelijken en gezinnen diepe sporen trekt. Vaak is seksverslaving aanleiding tot echtscheiding. En ook als het zo ver niet komt, is het vertrouwen binnen een huwelijk zeer beschadigd. De vorst der duisternis richt in het bijzonder zijn pijlen op de verwoesting van het christelijk huwelijk en gezin. In onze tijd gebruikt hij daarin het machtige wapen van pornografie.
Dr. Land stelt een heldere diagnose. Hij luidt de noodklok en doet dat in niet mis te verstane bewoordingen. Een goede arts schrijft echter ook een medicijn voor. Want ook bij seksverslaving is er een weg terug. Dat brengen we graag onder de aandacht. Er is hoop voor seksverlaafden.
In de hulpverlening aan mannen die worstelen met seksverslaving valt ons keer op keer op wat een rijke schat het Woord van God is. Vaak speelt er veel vanuit het verleden en in de persoonlijkheid van deze mannen. Daar mag en moet aandacht voor zijn. Tegelijk mag ook de Bijbel opengaan. Nee, dat is geen therapieboek. Maar het Woord biedt wel ingrediënten die van onschatbare waarde zijn voor goede therapie.
In de eerste plaats: het is ontzettend belangrijk om een Bijbels beeld van seksualiteit te ontwikkelen. Velen laten zich meezuigen door het beeld dat de samenleving voorschotelt. Vrouwen en meisjes denken dan dat het er vooral om gaat om aantrekkelijk te zijn. Mannen denken dat vrouwen altijd seks willen. En dat hun seksuele verlangen altijd bevredigd dient te worden. Hoe heilzaam is hiertegenover de boodschap van Gods Woord. Seksualiteit is een gave van God. Maar wel een gave die alleen genoten mag worden binnen de grenzen die de Heere aangeeft.
In de tweede plaats: in de Bergrede geeft de Heere Jezus een radicaal advies in het omgaan met verleidingen: „Indien uw rechteroog u ergert, trekt het uit. (…) Indien uw rechterhand u ergert, houwt ze af” (Matth. 5:29-30). Seksverslaafden moeten radicaal breken met verleidingen. Terecht wijst dr. Land op het riool van open internet. Inderdaad, het verslaat zijn tienduizenden. Seksverlaafden moeten zichzelf in bescherming nemen. Door gefilterd internet, door een opruimactie in de dvd-kast enzovoort.
In de derde plaats wijst de Bijbel de weg naar openheid. Iemand die worstelt met seksuele zonden, moet daarover open kaart spelen. „Die zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn; maar die ze bekent en laat, zal barmhartigheid verkrijgen” (Spr. 28:13). De zonde moet worden beleden. Mannen die worstelen met seksverslaving adviseren we altijd om een broeder te zoeken die met hen mee kan strijden. Tegenover wie ze eerlijk kunnen zijn over hun kwetsbaarheid. Een man die meebidt, meedenkt en meestrijdt.
Volgens dr. Land is pornografie een dodelijke kwaal voor de kerk. Hij heeft gelijk. Tegen die kwaal is echter een goed geneesmiddel. Net als bij de Samaritaanse vrouw is alleen het levende water van Jezus Christus in staat om de diepe leegte in ons hart te vullen die we anders vullen met zondig zeewater waarvan de dorst alleen maar groter wordt.
In de praktijk van de hulpverlening zien we dat het van belang is dat er daarnaast goede hulpverlening wordt geboden. Aan seks verslaafde mannen zijn vaak kwetsbare mannen. Met een negatief zelfbeeld, met een groot schuldgevoel. Ze zitten vast in het web van verslaving. Daarnaast hebben ze, wanneer ze gehuwd zijn, vaak grote schade aangericht.
Wat zou het mooi zijn als de kerk iets leert van seksverslaving. Als ze het nadrukkelijk als haar taak ziet om jongeren (en ouderen!) voor te houden hoe open en zuiver de Bijbel spreekt over seksualiteit, hoe rijk een Bijbels huwelijk is. Wat zou het mooi zijn als er binnen de kerk een klimaat is waarin verslaafden hun worsteling durven te delen en geholpen worden. Dan mag pornografie een dodelijke kwaal zijn en de satan zijn pijlen afschieten, maar dan is er hoop, ook bij seksverslaving.
De auteurs zijn respectievelijk directeur en regiomanager bij Stichting De Vluchtheuvel.