„Heel jammer”, noemt Kuiper het, dat CU en SGP er niet in zijn geslaagde een zekere restzetel te realiseren voor de christelijke politiek. „Maar de verantwoordelijkheid daarvoor leggen we volledig neer bij de SGP”, zegt hij.

Want die laatste partij heeft in zijn ogen willens en wetens een samenwerking op het spel gezet die ver terug gaat, memoreert Kuiper. „We hebben hier meer dan twintig jaar harmonieus samengewerkt: voerden het woord voor elkaar, erkenden elkaar voluit als christelijke partij, baden zelfs iedere week met elkaar tijdens gezamenlijk fractieoverleg.”

Maar dat alles „zal nu niet meer zo zijn”, zegt Kuiper. En dat hangt volgens hem één op één samen met de keuze die de SGP maandag heeft gemaakt. „Een keuze tégen de oude vriend de ChristenUnie en vóór de coalitie”, aldus Kuiper. „We dachten dat we op elkaar konden rekenen, maar de SGP heeft zich een onbetrouwbare partner getoond. De partij dendert nu door onze samenwerking heen. Dat is ongehoord in de onderlinge verhoudingen.”

Hoe is het overleg tussen beide fracties verlopen in de achterliggende weken?

„Vanaf maart hebben onze besturen hierover verschillende keren gesproken, met name om elkaars argumenten te horen en te proeven. We hebben die van de SGP gewogen, maar te licht bevonden. De uitslag van de Statenverkiezing op 2 maart was ondubbelzinnig: wij hadden met 2,57 zetels simpelweg de grootste rest, de SGP had 1,46. In het verleden hebben we elkaar altijd gesteund om geen zetels verloren te laten gaan. In 2007 is op die manier een zetel via CU-reststemmen naar de SGP gegaan. Die hebben ze vier jaar lang kunnen bezetten. Nu was de SGP aan de beurt om ons te helpen. We hadden een volle restzetel kunnen verzilveren, maar de SGP heeft het ons niet willen gunnen.”

De SGP geeft aan die keuze te hebben gemaakt vanwege de huidige bijzondere politieke situatie?

„Maar de positie die de partij op dit moment inneemt ten opzichte van het kabinet was ook samen met de CU mogelijk geweest. Er zijn nauwelijks verschillen tussen onze partijen; in 80 procent van de gevallen zijn we het eens. We hadden dus samen christelijke politiek kunnen bedrijven en dat met 4 zetels. En dus niet, zoals nu, verdeeld in twee blokken met 1 zetel minder.”

Hoe reëel is het beeld dat u samen een spilpositie had kunnen innemen? De politiek leider van uw partij noemde de huidige coalitie vorig jaar nog de slechtst denkbare optie?

„U grijpt nu terug op uitspraken van iemand die inmiddels is vertrokken en die uitspraken deed bij de vorming van het kabinet. En natuurlijk is het ook zo dat de huidige politieke verhoudingen, met een een minderheidskabinet, niet het meest ideaal zijn voor burgers. Maar inmiddels zit dat kabinet er wel, en in de campagne voor de Eerste Kamer heeft de CU zich net als de SGP te allen tijde constructief opgesteld. We treden de coalitie onbevangen tegemoet.”

Hoe taxeert u de zaken die de SGP tot nog toe heeft weten te realiseren, zoals een rem op het aantal koopzondagen?

„Daar ben ik op zichzelf blij mee. De vraag is echter hoe duurzaam deze maatregelen zullen zijn. De SGP is in feite een tweede gedoogpartner maar dan zonder gedoogakkoord. Niets staat zwart op wit. Ze moeten het kabinet dus geloven op de blauwe ogen.”

U sprak van een schram op de samenwerking met de SGP, maar ook het woord breuk is al gevallen. Hoe nu verder wat u betreft?

„Uiteraard heeft dit consequenties voor de samenwerking hier in de Senaat. Daarover zullen we de komende periode gesprekken moeten voeren. Ik betreur de huidige situatie enorm, omdat dit niet had gehoeven. Ik heb me altijd ingezet voor goede verhoudingen met de SGP en ben altijd voor samenwerking geweest. Dan doet het me pijn om te moeten constateren dat de SGP een vierde zetel voor de christelijke politiek heeft opgeofferd en uiteindelijk zelfs besloten heeft om in de provincie Zuid-Holland via het CDA op de VVD te stemmen. Blijkbaar is de vriendschap van de SGP met de VVD groter dan die met de CU. Waar ligt dan je verwantschap?”