Zaterdag eindigde een driedaagse excursie van deze jonge onderzoekers aan het Duitse Eifelgebergte, een populaire bestemming voor Nederlandse vakantiegangers en ook een gebied waar als gevolg van vulkanisme in het verleden CO2 rijkelijk in de bodem zit, én naar boven komt. Onderdeel van de excursie was een bezoek aan het plaatsje Wallenborn, waar toeristen grif een euro neertellen om van nabij te aanschouwen hoe CO2 uit de ondergrond onder druk vrijkomt en daarmee zorgt voor een geiser van koud water. Hoewel wetenschappers de kans op het ontsnappen van CO2 in het project in Barendrecht uiterst minimaal noemen, was dat wel waar de protesterende bewoners bang voor waren. Het opnemen van de toeristische attractie in de excursie was dus niet toevallig.

De wetenschappers gingen naar de Eifel aan de hand van Jan Brouwer van TNO, die directeur is van het onderzoeksprogramma CATO2, dat de mogelijkheden verkent van het ondergronds opslaan van CO2. „Als we in de toekomst het klimaatprobleem serieus willen aanpakken, zal het opslaan van CO2 daaraan een bijdrage moeten leveren”, zegt Brouwer. Ondergrondse opslag op land mag dan de komende jaren niet aan de orde zijn, maar Brouwer is niet uit het veld geslagen. „We hebben ook de zee nog”, zegt hij. In het Nederlandse deel van de Noordzee wordt al CO2 opgeslagen in een leeg gasveld en in de zee is nog volop ruimte. Voor tien tot vijftien jaar, denkt Brouwer, maar die periode is afhankelijk van het tempo waarin de gasvelden leegraken. Daarna zal men volgens hem toch weer terecht moeten op land.

Het opslaan van CO2 is in Nederland vooral in verband gebracht met de bouw van nieuwe kolencentrales die in vergelijking met andere centrales veel CO2 uitstoten en daarmee op verzet stuiten van Greenpeace. Het initiatief voor de opslag van CO2 in het noorden van het land, dat door het kabinet in de wachtkamer is gezet, houdt dan ook verband met de nieuwe centrale die Essent daar bouwt. Daarnaast worden nog twee grote centrales gebouwd in Nederland. Op de Maasvlakte komt er een van EON en een van Electrabel. Deze twee bedrijven zijn betrokken bij een project waarbij CO2 zou moeten worden opgeslagen onder de Noordzee.

De kolencentrales zijn niet de enige bedrijven die zich buigen over ondergrondse opslag. Zo zijn ook het staalbedrijf Corus, de afvalverwerking in Twente, Shell met de raffinaderij in Pernis, chemieconcern DSM en Nuon betrokken bij de projecten van CATO2.