„Gedenk aan uw Schepper in de dagen uwer jongelingschap, eer dat de kwade dagen komen…” Wat betovert ons dat wij deze waarheid niet gehoorzaam zijn? Wat beweegt ons dat wij onze bekering tot God zo lang uitstellen? Zou u zo dralen als zulke verschrikkelijke oordelen van God boven uw hoofd hangen en zo’n briesende leeuw u op de hielen zit?

Haast u dan, zeiden de engelen tot Lot toen hij traag was om uit Sodom te vertrekken. De engelen zeiden: „Haast u, maak u op dat gij niet omkomt in de misdaad van deze stad. Behoud uw ziel en zie niet om.”

Zo zeggen wij het ook tot u: Haast u en behoud uw ziel. Haast u, behoud uw ziel en draal niet langer in dit onreine Sodom, opdat u niet spoedig door het vuur van Gods grote toorn wordt verteerd. Doet uw ogen toch eens open en zie in wat voor groot gevaar uw ziel zweeft. Ja, zie hoe onredelijk het is dat u uw lusten liever hebt dan Hem, Die u geschapen heeft, Die u het leven, de adem en alle dingen gegeven heeft.

Hoe onredelijk is het dat u de kracht van uw jeugd zou besteden in de dienst van de wereld en tot voldoening van uw ijdele lusten en niet ten dienste van God uw Schepper. Heb de wereld niet lief, noch wat in de wereld is, want indien iemand de wereld liefheeft, de liefde des Vaders is niet in hem. Al wat in de wereld is, is immers begeerlijkheid van het vlees, de begeerlijkheid van de ogen. Deze grootheid des levens is niet uit de Vader.

Joos van Laren, predikant te Vlissingen

(”Predikaties over bijzondere teksten”, 1670)