CDA’er Pieter Omtzigt wil dat de De Krom onderzoek doet naar de deels arbeidsongeschikten, bij wie het niet lukt om hen bij hun oude baas aan het werk te houden of hun aan een nieuwe baan te helpen. Ook VVD’er Matthijs Huizing vroeg zich af of het glas half vol of half leeg is.

De vakcentrale FNV meent dat er weinig terechtkomt van de afspraak met werkgevers dat werknemers die deels arbeidsongeschikt zijn verklaard, aan de slag moeten blijven bij hun oude baas of geholpen moeten worden aan een andere werkplek. Zo zou meer dan de helft mensen die voor minder dan 35 procent zijn afgekeurd, nu werkloos zijn, terwijl zij in de WIA geen recht hebben op een arbeidsongeschiktheidsuitkering.

Volgens de WIA is iemand volledig arbeidsongeschikt zodra hij voor 80 procent of meer duurzaam is afgekeurd. Werknemers met herstelkansen die voor 35 tot 80 procent zijn afgekeurd, komen in de WGA-regeling terecht. Zij moeten zo veel mogelijk aan de slag en krijgen een aanvullende uitkering voor dat deel dat ze niet kunnen werken.

Een Kamermeerderheid, behalve de SP, zei wel dat de invoering van regeling die ongeveer vijf jaar geleden in de plaats kwam van de WAO, in zijn algemeenheid een succes is. Het aantal langdurig zieken en arbeidsgehandicapten is sindsdien drastisch gedaald.

Maar inmiddels is de instroom in de WIA aan het toenemen. GroenLinks-Kamerlid Jesse Klaver vroeg zich af of de WIA „klaar is voor de komende tien jaar”. Hij en collega’s van CDA, PVV en D66 wezen op de vele tijdelijke arbeidskrachten in de regeling. Werkgevers werken meer met flexkrachten, omdat ze minder verplichtingen naar hen toe hebben dan naar vaste werknemers. Zo geldt bij vast personeel dat ziek wordt een loondoorbetalingsplicht van twee jaar om werkgevers te stimuleren mensen zo snel en veel mogelijk weer aan het werk te krijgen.