U zegt: „Vanuit deze tekst beveelt u ons onze zaligheid uit te werken, maar wij hebben geen kracht om te werken.” Het is waar, wij hebben geen kracht. De mens is voor zijn bekering geheel lijdelijk. Daarom zegt de Heilige Schrift dat we een stenen hart hebben. Een mens kan vanuit de natuur niets tot zijn bekering voorbereiden, net zo min als een steen zichzelf zacht kan maken.Maar als God begint te trekken, dan kunnen wij nalopen. De dorre doodsbeenderen van Ezechiël konden uit zichzelf niet levend worden, maar toen de Geest erin kwam, werden zij levend en stonden op hun voeten. Maar, zult u mij vragen, stel dat God nu geen beginsel van genade in ons hart heeft uitgestort. Gebruik toch, zeg ik, de middelen. Al kunt u niet geestelijk werken, werk dan natuurlijk. Doe wat u kunt, want die de middelen verzuimt, verderft zichzelf. Het is alsof men de medicijnmeester en de medicijnen niet wil. Dat is dan mede een oorzaak van eigen dood.

Doe zoveel als u kunt. Hoewel God niet verplicht is Zijn genade te geven, zo zeg ik nochtans dat God haar niet onthoudt aan hen die waarlijk genade willen. Ook onthoudt Hij Zijn genade niet aan hen die waarlijk zoeken. Ja, ik zeg nog meer. Hij weigert zijn genade niemand dan die ze moedwillig verwerpt (Joh. 5:40).

Thomas Watson, predikant te Londen (Al de werken, 1670)