Anna’s vader is de eerste die een tipje van de sluier oplicht: „De opa van Borre collaboreerde in de oorlog met de vijand.” Toch wil Anna meer weten, want waarom mag ze de foto’s van de Tweede Wereldoorlog niet zien? En waarom verstopt oma brieven voor haar?

De lezer wordt vervolgens meegenomen in de zoektocht van de nieuwsgierige Anna en haar buurjongen Borre. Wat is er in het dorp gebeurd, waarover de meeste ouderen liever zwijgen?

De schrijfster Beatrijs Nolet heeft van Anna en Borre kinderen van vlees en bloed gemaakt. Ook in onze tijd zijn er mensen die de waarheid liever verzwijgen, maar de les uit dit boek is duidelijk: alleen dan kun je van het verleden leren, als je de waarheid niet wegstopt.

Anders dan de titel doet vermoeden, is ”Anna’s oorlog” geen echt oorlogsboek. Het is eerder het verhaal over de strijd van Anna om achter de waarheid te komen.

Jammer dat de auteur met haar taalgebruik een enkele keer uit de bocht vliegt. Ook de bovennatuurlijke gaven van Borre en de beschrijving van een spiritistische bijeenkomst om de geest van overgrootvader op te roepen zijn minpunten.

En dat is jammer, want het is verder gewoon een goed boek. Het brengt de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog dichterbij en laat zien hoe mensen gebukt kunnen gaan onder verdrietige gebeurtenissen.

Anna’s oorlog, Beatrijs Nolet; uitg. De Fontein, Utrecht, 2011; ISBN 978 90 261 3281 0; 192 blz.; € 14,95.