„Stelt u zich eens voor… rechte polderwegen, rechte kavels, rechte sloten rondom de kavels, aan de rand van de wegen staan bomen. Er zitten al knoppen aan de bomen, want het is lente. En als u langs de bomen kijkt, over de akkers heen, ziet u tulpen. Rood, geel roze, oranje. U kunt het zo gek niet bedenken, ze staan er! Links en rechts en vóór u! Het uitzicht is weids…”

De pr-mensen van het Tulpenfestival in de Noordoostpolder verstaan hun vak. Wie zou na het lezen van deze tekst geen spijt krijgen wanneer hij in de lente niet in de Noordoostpolder is geweest?

Toch is het nog altijd de omgeving van Lisse die met de eer van dé bloemenstreek van Nederland aan de haal gaat, beaamt woordvoerder Margot Maljaars van het Tulpenfestival in de Noordoostpolder. „De Keukenhof is natuurlijk een begrip, daar boks je niet zomaar tegen op. En het is daar echt mooi hoor, maar hier zijn de velden grootser en weidser; het totaal is minder versnipperd.”

Het zijn uitgerekend de telers uit Noord-Holland die eraan hebben bijgedragen dat de Noordoostpolder het oorspronkelijke bloemengebied naar de kroon steekt. „In het westen kwam steeds minder land beschikbaar voor tulpen”, legt Maljaars uit. „Veel boeren en telers uit Noord- en Zuid-Holland zijn toen in Flevoland tulpen gaan telen. Sommigen hebben zich hier gevestigd; anderen wonen nog daar en pachten hier grond.”

Behalve de ruimte is ook de samenstelling van de grond in de Noordoostpolder geknipt voor tulpen, vult Jos Becker aan. Becker is zelf jarenlang tulpenteler geweest en beheert nu het Tulpeninformatiecentrum in Creil, het kloppende hart van de Flevolandse tulpenbusiness. „Noord-Holland met z’n geestgronden wordt wat schraal en moe. Hier is de grond nog vers. Er zijn stukken waar nog nooit een tulp heeft gestaan. Bovendien bestaat de grond in de Noordoostpolder uit lichte zavel. Daar kun je prima tulpen op telen en je kunt ze er ook goed rooien.”

Zo’n 3000 hectare aan bloeiende bloemen biedt de Noordoostpolder de komende weken. Dat zijn lelies en gladiolen, maar toch vooral tulpen, tulpen en nog eens tulpen. „Tsja, ze zijn het symbool van Nederland, hè?” zegt Becker. „Nederland staat erom bekend, en de kwaliteit is goed.”

Hij heeft in al die jaren een heuse band met de plant gekregen. „De tulp heeft zo veel variëteiten dat hij steeds weer verrassend is. Als je de kleurende velden ziet, zoals nu ook weer, dan luidt dat voor mij het voorjaar in. Tulpen associeer ik met vrolijkheid en blije gezichten.”

In het buitenland hebben ze die associatie blijkbaar ook, want de meeste tulpen zijn bestemd voor de export. En dat heeft gevolgen voor het aanzien van de velden. „Bepaalde landen vragen bepaalde kleuren”, weet Becker. „Zo wil China graag een tulp die in elkaar overlopende flamingoachtige tinten heeft, dat vinden ze daar mooi. Maar de consument in Amerika wil liever een wat strakkere tulp.”

Hoewel het Tulpenfestival, met alle bijbehorende auto-, fiets- en wandelroutes, vandaag van start is gegaan, beginnen de tulpen nog maar net te bloeien. „Als ik eerlijk ben”, zegt Becker, „adviseer ik de mensen niet om vandaag al te komen kijken. Ik zeg: Wacht nog een week, dan zijn ze op hun mooist.”

Activiteiten

Al tientallen jaren voert een speciale route eind april, begin mei langs de tulpenvelden in de Noordoostpolder. Sinds 2000 koppelt de Stichting Evenementen en Promotie Noordoostpolder (STEP) aan die route allerlei andere activiteiten, zoals een fototentoonstelling, een koetsentocht en een skeelermarathon. Bovendien is er een showtuin bij het Tulpeninformatiecentrum in Creil. Daar staan de komende weken meer dan 2000 verschillende soorten tulpen in bloei.

De tulpenroute (zie kaartje), een bewegwijzerde route tussen de tulpenvelden, blijft echter het hart van het festival.

Het Tulpenfestival trekt jaarlijks zo’n 50.000 bezoekers.

www.tulpenfestival.nl