„Top pillenindustrie moet aangepakt”
De brief heeft verder nergens aandacht gekregen. Het was ook ‘maar’ een ingezonden stuk. Hij –de brief– stond dinsdag in Trouw. De tekst luidde als volgt:
„Een gemiste kans dat bij zinloze schietpartijen nooit een link gelegd wordt met het gebruik van antidepressiva en hun bijwerkingen. Bij zinloze schietpartijen wordt vaker gezegd dat „betrokkene voor depressies behandeld werd.” Lees: kreeg antidepressiva. Lees: diens emoties werden afgevlakt. Ergo: leed aan anderen toebedeeld voelt men ook niet! Jaren geleden ontdekte men in de VS dat er zeer veel gezinsmoorden plaatsvonden door veteranen die hoge doses antimalariamiddelen hadden gekregen en door bijwerkingen totaal doordraaiden.
De aanleiding voor de briefschrijver om in de pen te klimmen, is overduidelijk. Uit berichten in de media blijkt dat Tristan van der V. onder psychiatrische behandeling was geweest. Hij moest vijf jaar geleden zelfs in een gesloten inrichting worden opgenomen omdat hij zelfmoordneigingen had.
Voor de strekking van de brief in Trouw maakt het niet zo veel uit om welke stoornis het precies ging en welke medicijnen Van der V. gebruikte. De schrijver heeft het zelf in eerste instantie over antidepressiva die emoties kunnen afvlakken, om vervolgens op antimalariamiddelen over te stappen. Die twee hebben weinig met elkaar van doen, behalve dat ze beide ernstige bijwerkingen kunnen hebben.
Om dat laatste is het de briefschrijver begonnen. Hij wil maar zeggen dat sommige middelen iemand kennelijk compleet kunnen afstompen en vervolgens tot van alles in staat stellen.
Wat deze briefschrijver aankaart, is zeker geen onzin. Het tv-programma Radar van de TROS heeft de afgelopen negen jaar bij herhaling aandacht gevraagd voor deze kwestie. Een van de voorbeelden die Radar opvoerde, was dat van Elzelien K. Zij vermoordde in 2008 haar man en 22-jarige dochter in hun slaap. De oud-stewardess was net begonnen met het slikken van een antidepressivum. Tijdens haar berechting laaide de discussie over deze middelen op. De vraag was of ze kunnen leiden tot gewelddadig gedrag.
Radar plaatste een open enquête op de website met het verzoek ervaringen te melden. Het aantal reacties zette alle seinen op rood: ruim 11.000. Het was zonneklaar dat hier sprake was van het topje van een ijsberg.
Prof. dr. Trudy Dehue, schrijver van het boek ”De depressie-epidemie”, nam de reacties door en was onthutst. Er zaten volgens haar veel getuigenissen bij van mensen met een sterke doodswens en enorme agressie. Die uitte zich bijvoorbeeld in auto-ongelukken.
Radar vroeg ook de Britse professor Andrew Herxheimer om commentaar. Hij is een expert op dit gebied en probeert al jaren meer zicht te krijgen op de negatieve bijwerkingen van antidepressiva. Natuurlijk stond hij wel even te kijken van de uitslag van de enquête, maar echt verrast was hij niet. „Na het slikken van antidepressiva zijn veel mensen vermoord, er zijn zelfmoorden begaan en mensen aangevallen en verwond”, verklaarde hij.
De daders zijn veelal mensen die schrikken van het eigen gedrag. Zo liet een van de respondenten aan Radar weten: „Ik heb in mijn leven echt nog nooit een vlieg kwaad gedaan, en toch heb ik laatst tijdens het sporten iemand z’n neus gebroken. Ik heb gewoon uitgehaald en dat is echt niets voor mij. Ik heb nog nooit eerder in mijn leven zoiets gedaan en ik kan geen andere uitleg verzinnen dan dat het komt door het slikken van de antidepressiva.”
Dat wil uiteraard niet zeggen dat iedereen meteen moet stoppen met het slikken van deze middelen. Ze worden alleen veel te lichtvaardig voorgeschreven en artsen zijn soms slecht voorgelicht over de klachten die kunnen optreden en die hen aan het denken zouden moeten zetten.
Er valt niet aan te ontkomen een verdachte aan te wijzen: Big Pharma, oftewel de farmaceutische industrie. Volgens de eerdergenoemde Engelse hoogleraar Herxheimer houden pillenfabrikanten de ernstige bijwerkingen bewust stil. „Ze willen goede verhalen vertellen over medicijnen en geen slechte.”
Wie denkt dat hij overdrijft, kan ik aanraden het boek ”Bijwerkingen” van John Virapen te lezen. Dat is vorig jaar in de Nederlandse vertaling verschenen bij succesboeken.nl en de inhoud is nauwelijks te bevatten. Virapen is oud-directeur van het farmaceutische bedrijf Ely Lilly in Zweden. Hij kreeg last van zijn geweten en onthult in het boek dat onderzoeken naar nieuwe medicijnen opzettelijk werden vervalst. Gevaarlijke bijwerkingen werden weggemoffeld en kwamen niet in de bijsluiter.
Het boek is erg overtuigend en het is een veeg teken dat Ely Lilly geen enkele poging heeft ondernomen om het uit de handel te laten halen. Je mag aannemen dat de ingeschakelde juristen er geen kans toe zagen. In het onderzoek naar het afschuwelijke drama in Alphen zou de mogelijke bijwerking van medicijnen zeker meegenomen moeten worden. De dader kan niet meer worden berecht, maar anderen wel. Ze lopen vrij rond, maar horen op basis van alle beschuldigingen voor het hekje!