Zij schrijven erover in het wetenschappelijke tijdschrift Science dat vrijdag is uitgekomen.

Promovendus Jodi Kooijman bouwde een fiets met twee wielen boven op elkaar en ook eentje met een omgekeerd voorwiel. Die bleven bij een bepaalde snelheid gewoon rechtdoor rijden zonder om te vallen. Met deze bevindingen menen Kooijman en onderzoeker Arend Schwab het bewijs te hebben gevonden dat de stabiliteit van een fiets niet noodzakelijkerwijs afhankelijk is van oude wiskundige theorieën.

Mathematici denken namelijk al heel lang dat een fiets zijn stabiliteit aan twee factoren te danken heeft. Ten eerste kost het moeite om een massa die al aan het draaien is, zoals wielen van een fiets, nog van richting te laten veranderen. Dat is wat het zogenoemde gyroscopische effect wordt genoemd.

Daarnaast speelt volgens de gebruikelijke theorie een grote rol hoe schuin de voorvork van de fiets staat ten opzichte van de plek waar het voorwiel het wegdek raakt, in vaktermen de naloop genoemd. Hoe schuiner het wiel staat, hoe lastiger het vervolgens is om de fiets te sturen.

De experimentele fietsen van Kooijman en Schwab tonen volgens de wetenschappers aan dat deze mathematische denkbeelden niet noodzakelijk zijn om een rijdende fiets stabiel te houden.

De voertuigen zijn gebaseerd op een computermodel, dat Kooijman en Schwab medeontwikkeld hebben. Daaruit kwam naar voren dat ook de manier waarop het gewicht van de fietser over de fiets wordt verdeeld heel belangrijk is. Dit is de zogenoemde massaverdeling.

Met de bevindingen van de wetenschappers in de hand kunnen fietsfabrikanten nu stabielere vouw- en ligfietsen bouwen, denkt Schwab. „De huidige exemplaren zijn namelijk nogal lastig te besturen.”