Voor een militair verpleegkundige bij de 14e afdeling veldartillerie in ’t Harde kwam het nieuws vrijdagmiddag niet als een donderslag bij heldere hemel. „De laatste tijd gonsde het al van de geruchten, met als hoogtepunt de brief die donderdag naar de NOS uitlekte.”

Gistermiddag praatte de overste haar groep bij. „De sfeer was op zich goed. De commandant verplaatste zich prima in onze situatie. Tegelijk was hij eerlijk en duidelijk. Hij wond er geen doekjes om. Onze afdeling wordt keihard getroffen. Iedereen zal de klappen voelen, van hoog tot laag. Het plan is dat onze afdeling veldartillerie verdwijnt, evenals het 11e pantsergeniebataljon in Wezep en Havelte. Samen met mortiereenheden van de luchtmobiele brigade en van de mariniers moeten we een nieuwe eenheid gaan vormen. Bij een dergelijke fusie is het logisch dat er mensen uit moeten.”

Voor de verpleegkundige is het nog onduidelijk of ze bij defensie kan blijven werken, of dat ze toch alvast rond moet kijken naar een baan in een ziekenhuis. „We moeten in elk geval allemaal opnieuw solliciteren. Dat is juist het frustrerende. Ik werk al vijf jaar voor defensie, met een vast contract op basis waarvan ik net een hypotheek heb afgesloten. Ik moet opnieuw solliciteren, evenals iemand die er misschien pas een jaar werkt.”

Aan de andere kant heeft ze ook begrip voor de harde bezuinigingsmaatregelen. „Overal moet de rem erop, ook het leger ontkomt er niet aan. Eerlijk gezegd heb ik me soms afgevraagd waarom de krijgsmacht zo veel kleine eenheden heeft en of het niet centraler kan.”