Geert en Eline de Boo, werkzaam voor de Gereformeerde Zendingsbond (GZB) als gemeentestichters in Tokio, zijn met hun vijf kinderen sinds vorige week vrijdag in Nederland. Om bij te komen van de schrik na de aardbeving die Tokio trof en om geld in te zamelen voor noodhulp aan Japan.

Met het gezin gaat het inmiddels aardig goed, zegt De Boo. „De aardbeving heeft langzamerhand een plek gekregen. De kinderen hebben er veel over gepraat en getekend. We hebben zin om weer terug te gaan naar Tokio.”

Op de bewuste vrijdag 11 maart zat De Boo achter zijn computer toen hun appartement, op de 51e verdieping van een woontoren, hevig begon te bewegen. Hij was op dat moment samen met zijn vrouw en drie dochtertjes thuis. „We hebben wel vaker een aardbeving meegemaakt, maar deze was heel hevig. Onze woontoren schudde hard heen en weer. Het gebouw kraakte in zijn voegen. Er vielen allerlei spullen op de grond.”

De vijf gezinsleden schuilden onder de eetkamertafel, de veiligste plek in huis. „We waren doodsbang en konden niets anders dan bidden.”

Een halfuur na de eerste aardbeving volgde er een tweede, dichter bij Tokio en heviger dan de eerste. „Toen raakten we echt in paniek. Het voelde alsof het einde van de wereld gekomen was. Het is heel uitzonderlijk dat er twee grote aardbevingen na elkaar volgen.”

Kort na de aardbeving bereikten via televisie en internet de eerste beelden van de ramp het echtpaar. „Heel beangstigend. Toen drong de ernst van de situatie pas echt tot ons door.” Ze zagen kans om via Skype en e-mail contact op te nemen met hun familie in Nederland om te vertellen dat ze ongedeerd waren.

De oudste twee zoontjes van 8 en 11 jaar van het echtpaar zaten op het moment van de aardbeving vast op school. Ze konden hen pas na een dag in de armen sluiten.

De Grace City Church, waar het echtpaar werkt als gemeentestichters, kwam de zondag na de ramp samen. De Japanse predikant ds. Fukuda hield een kerkdienst waarin Lukas 12:22-34 centraal stond. „Het ging over de oproep van Jezus om niet bezorgd te zijn. Een heel toepasselijke preek; veel gemeenteleden waren erg angstig.”

Drie dagen na de aardbeving vertrok het gezin voor een geplande conferentie naar de Verenigde Staten. Het besluit om te gaan was moeilijk, vertelt De Boo. „Aan de ene kant wilden we graag in Tokio blijven voor de gemeente, voor de Japanners. We hadden het gevoel dat we met ons vertrek de mensen in de steek lieten. Aan de andere kant begonnen de problemen bij de kerncentrale te spelen en zagen we de reis als een geschenk uit de hemel om de kinderen in veiligheid te brengen, even wat afstand te nemen en te ontspannen.”

Na de bijeenkomst vloog het gezin door naar Nederland, waar het momenteel in Leiderdorp verblijft. De Boo en zijn vrouw zamelen geld in voor noodhulp aan Japan en houden via e-mail en Skype contact met gemeenteleden van de Grace City Church.

Het gemeenteleven komt in Tokio moeizaam op gang, vertelt De Boo. „ Het openbaar vervoer rijdt onregelmatig en de koffiewinkel Starbucks, waar wij regelmatig onze bijeenkomsten houden, is ’s avonds dicht vanwege gebrek aan klandizie en stroom.”

Ook zijn veel gemeenteleden betrokken bij het geven van noodhulp aan de door de tsunami getroffen stad Sendai. De ramp is een grote kans voor christenen om het Evangelie met hun landgenoten te delen, zegt De Boo. „Minder dan 1 procent van de Japanners is christen. Het verlenen van noodhulp is een geweldige manier om in daden het Evangelie te laten zien. Om te tonen wat ons beweegt.”

Onder de Japanners in de stad heerst veel angst, constateert de GZB’er. „In Tokio is men al heel lang bang voor een grote aardbeving. Deze ramp heeft die vrees alleen maar versterkt.”

Als er weer melk en water in Tokio verkrijgbaar zijn en de situatie van de kerncentrale in Fukushima stabiel is, hoopt het gezin De Boo terug te keren naar Japan. „De nieuwe aardbeving in Sendai vergroot de kans op een spoedige terugkeer voor ons niet. We wachten nu af tot maandag. Wij zijn er in ieder geval klaar voor. We hebben voldoende moed om weer aan de slag te gaan.”

Meer informatie over het werk van de familie De Boo is te vinden op de website geloveninjapan.nl