Commentaar: Palestijnen weten ook dat het vredesproces dood is
Het vredesproces tussen Israël en de Palestijnen is dood. Dat wist natuurlijk iedereen al. Het probleem is dat het besef inmiddels ook kennelijk ten volle tot de Palestijnen is doorgedrongen dat er op korte termijn in onderhandelingen met Israël geen vooruitgang zal worden geboekt. Waarbij het overigens maar de vraag is wiens schuld het gebrek aan progressie is.
Stug volhouden dat Israël eerst aan een aantal voorwaarden moet voldoen alvorens er überhaupt kan worden gepraat, is natuurlijk een prima manier om een uitweg uit de impasse tot in lengte van jaren te blokkeren. En als de internationale publieke opinie vrijwel geheel op je hand is, kom je er nog mee weg ook.
Het is juist die internationale publieke opinie die Israël zorgen baart. Nu de Palestijnen inzien dat de weg naar vrede en een eigen staat dood dreigt te lopen, zijn ze een zorgwekkende campagne gestart om wereldwijde erkenning van een Palestijnse staat te verwerven. In een aantal landen is de Palestijnse Autoriteit daar al in geslaagd.
Die internationale erkenning moet culmineren in een VN-resolutie, die in september aan de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties moet worden voorgelegd. Als de Palestijnen in hun opzet slagen, zullen zij een belangrijke internationaalrechtelijke en politieke pijler onder hun claims op grondgebied op de Westelijke Jordaanoever kunnen slaan. Israël zal ongetwijfeld verder het diplomatieke isolement in worden gedreven. Dat gebeurde al door de laatste oorlog in Gaza en het enteren van een Turks schip met activisten, vorig jaar.
Israël ziet dat uiteraard ook in. Afgelopen week bracht een belangrijke adviseur van premier Netanyahu een geheim bezoek aan Moskou om de Russische regering ertoe te bewegen af te zien van een dergelijke steunbetuiging aan de Palestijnen. Ook kregen ambassades in dertig landen de opdracht om op het hoogste diplomatieke niveau te protesteren tegen het op voorhand erkennen van een Palestijnse staat.
Met deze ontwikkelingen lijkt de vrees werkelijkheid te worden van Israëlische deskundigen die al langer verkondigen dat zelfmoordaanslagen en ander Palestijns geweld niet de belangrijkste bedreiging voor Israël zijn. Juist op het moment dat de Palestijnen op vreedzame wijze voor hun (vermeende) rechten opkomen, met steun van de internationale publieke opinie, zal dat de Joodse staat in een veel lastiger parket brengen.
Het is te hopen dat een over twee weken te lanceren nieuw vredesinitiatief van het zogenaamde kwartet –Rusland, de VS, de VN en de EU– tot een langverwachte doorbraak in het overleg tussen Israël en de Palestijnen leidt. Hoewel dit jongste plan naar verluidt weinig nieuwe inzichten bevat, is het in elk geval een document op basis waarvan de rivaliserende partijen met elkaar in gesprek kunnen gaan.
Als dat laatste niet gebeurt, zou Israël in september van dit jaar wel eens met drastische eenzijdige stappen kunnen worden geconfronteerd die vergaande consequenties kunnen hebben. Israëls aanzien in de wereld zal er in elk geval niet op vooruitgaan. Maar daar was het land al aan gewend.