”Uit het leven van Sukey Harley” (2002) is een vrije bewerking van een oudere uitgave. „Een jaar of tien geleden zag ik het boekje ”Gedenkschrift van Sukey Harley”, vertaald door C. B. van Woerden, bij diverse oudere mensen onder handbereik liggen. Ik vond het bijzonder dat zo’n eenvoudig boekje, zonder opsmuk, de harten zozeer kon raken en zo veel drukken beleven. Maar omdat ik het vooral bij oudere mensen zag, bedacht ik ook dat het wellicht snel in vergetelheid zou raken.

Kort daarna bleek, tijdens een ontmoeting op een boekenbeurs, dat H. Natzijl van uitgeverij Den Hertog net als ik over een heruitgave liep te denken. Hij vroeg of het iets voor me was, en toen liet het me niet meer los, ook al voelde ik veel schroom. Bij het schrijven van een levensgeschiedenis let ik er op hoe de verhalen naar mij toekomen, en in dit geval gebeurde dat op een bijzondere manier.

Sukey Harley was een eenvoudige, door God bekeerde en geleerde vrouw uit Shrewsbury, Engeland. Zij kreeg veel persoonlijk onderwijs van de Heere en kon zo anderen onderwijzen. Uit haar eigen mond werd haar levensverhaal door een vriendin opgeschreven, en zonder dat ze het wist uitgegeven.

Daarbij worden haar gebreken overigens niet verzwegen. Tegen het eind van haar leven kwam er een vrouw bij haar inwonen, terwijl zij daar geen zin in had. Daarvan zei ze: „Als de Heere me liefde gaf, deed ik een dubbele portie suiker in haar thee, maar als Hij weg is kan ik haar allerlei kwaad toewensen.” Het is ook gebeurd dat ze op straat iemand vermaande en dat veel te heftig deed, zodat er een opstootje van kwam – daarover kwam ze later in de schuld.

Ik heb ervoor gekozen om Sukey’s levensverhaal vrij te vertellen, en de uit haar eigen mond opgetekende geestelijke zaken onveranderd te laten, dus in de taal van de oorspronkelijke brochure. Dat was om tegemoet te komen aan het (oudere) publiek, dat aan deze taal gehecht is.”

Tijdens de Boekenweek komt dagelijks een biograaf aan het woord. Morgen: Joke Linders over An Rutgers van der Loeff.