Door internationale sancties heeft Gaddafi zijn strijdkrachten tientallen jaren lang niet op peil kunnen houden. Veel materieel is verouderd en tijdens de opstand zijn militairen met wapens en al overgelopen naar de rebellen.

Een officieel leger heeft Gaddafi niet meer. Na couppogingen besloot hij de strijdkrachten op te heffen. Ideologische organisaties zoals de Revolutionaire Comités, de Revolutionaire en Republikeinse Garde en de Veiligheidsbrigades zijn sindsdien verantwoordelijk voor de veiligheid en verdediging van het land. Voor de opstand had Gaddafi ongeveer 100.000 militairen, ongeveer 800 tanks, enkele duizenden pantservoertuigen en meer dan 400 luchtdoelraketten. Ook maakt hij gebruik van huurlingen.

Gaddafi had ooit de beschikking over massavernietigingswapens. Rond 2004 heeft de leider zijn voorraad chemische wapens grotendeels vernietigd, aldus de internationale Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens (OPCW). In die periode zocht hij toenadering tot het Westen. Gaddafi zou nog 9,5 ton mosterdgas bezitten, maar geen middelen hebben om dat te gebruiken in de strijd.

Het succes van Gaddafi in de strijd tegen de opstand komt mede door de luchtmacht. Die drong de rebellen met bombardementen terug uit bolwerken als Ras Lanuf, Ajdabiyah en Brega. Gaddafi heeft naar schatting enkele honderden gevechtsvliegtuigen, surveillancetoestellen, bommenwerpers, helikopters en transportvliegtuigen. Die zijn vooral van Russische makelij. Hoeveel vliegtuigen hij daadwerkelijk kan inzetten, is niet bekend.