„Dan zullen zij tot Mij roepen, maar Ik zal niet antwoorden…”

Zal God ons geroep horen als ons benauwdheid overkomt? Beminden, nu is Gods lijdzaamheid nog ontroerd. Zult gij u niet bekeren? Nu is Gods Geest nog ontroerd. Zult gij niet gehoorzamen? Nu is Gods gerechtigheid ontroerd. Zult gij niet gedwee worden? Nu is Gods Woord ontroerd. Zult u nog langer weigeren het te horen? Zal God straks nog uw geroep horen? Of moeten we zeggen dat straks de rechtvaardigheid ons overkomt, als wij tijdelijke zegeningen verachten, des te meer als het gaat om zegeningen van genade en zaligheid.

Zo beloofde God aan Israël het land Kanaän te geven, maar Gods Woord zegt in Numeri 14:22 dat het volk Hem nu tienmaal verzocht had. God had dus tienmaal tot hen gesproken. Tienmaal, dat was menigmaal. Dat was zo vaak, totdat Hij ten laatste zwoer in Zijn toorn dat zij nooit in Zijn rust zouden ingaan.

Er zijn vele losse eedzweerders die een eed verachten. Nochtans, zeker indien de Heere eens zweert, mogen wij Hem wel geloven. Het Woord van God is net zo krachtig als een eed. Als Hij het in Zijn Woord zegt, zijn wij gehouden het te geloven, als was het een eed.

William Fenner, predikant te Essex

(”Het groot gevaar van een uitstel van bekering”, 1736)