Anglicaanse leiders keren zich tegen homohuwelijk
In een poging een scheuring in de wereldwijde Anglicaanse Kerk te voorkomen, hebben aartsbisschop dr. Rowan Willams en zijn 38 collega-kerkleiders zich maandag uitgesproken tegen het zogeheten homohuwelijk.
In een unanieme verklaring distantiëren de leiders van de 38 Anglicaanse kerkprovincies zich van een aantal individuele bisschoppen die zich sterk maken voor het zegenen van homorelaties.
De ommezwaai zal de linkervleugel in de Church of England zeker verontwaardigen. Deze had gehoopt dr. Williams, bekend als een progressief-liberaal, en andere hervormingsgezinde leiders achter zich te krijgen. De uitspraken zullen daarentegen worden verwelkomd door conservatieve christenen binnen de Anglicaanse Kerk. Mogelijk kan een scheuring nu worden voorkomen. De kwestie homoseksualiteit is, na de vrouw in het ambt, een van de meest gevoelige binnen het geheel van de Anglicaanse gemeenschap.
In een pastoraal schrijven, dat zij deden uitgaan na een ontmoeting in Brazilië, vorige week, stellen de Anglicaanse leiders dat „het vraagstuk van de publieke inzegening van homoseksuele relaties nog steeds oorzaak is van een mogelijk conflict, dat de kerk dreigt te verscheuren.” Ze voegen toe: „Er bestaat hierover geen theologische overeenstemming. Daarom kunnen we, als kerkelijk lichaam, onze toestemming aan dergelijke rituelen niet geven.”
Met het besluit heeft de aartsbisschop van Canterbury, dr. Williams, de eenheid van de Anglicaanse Kerk laten prevaleren boven zijn eigen opvattingen. Opmerkelijk is namelijk dat juist deze week in het Britse dagblad The Times een biografie over Williams wordt gerecenseerd (”Rowan Williams: An Introduction”, door Rupert Shortt). Daarin laat de auteur zien dat de aartsbisschop een lans breekt voor de acceptatie van homoseksuelen.
Volgens Williams moet de Anglicaanse Kerk haar mening bijstellen op het punt van homoseksualiteit, zoals dat in het verleden is gebeurd met de visie op slavernij, de eeuwige straf en huwelijk na echtscheiding. Shortt heeft bij Williams in de Oxfordse collegebanken gezeten. Zijn boek is gebaseerd op vijf intensieve gesprekken met hem, en drie telefonische interviews.