In de tweede helft van mei moet er een tweede ”Freedom Flotilla” naar Gaza vertrekken. Een breed platform van christelijke, islamitische, Joodse en seculiere organisaties heeft zich met het initiatief verbonden, aldus een bericht in RD 21-2.

Voor wie het was vergeten: in mei 2010 werd de eerste Freedom Flotilla aangehouden door de Israëlische marine. Volgens de westerse media sprongen Israëliërs aan boord en begonnen die in het wilde weg om zich heen te schieten met als gevolg een negental doden. De wereld stond wekenlang op z’n kop, alsof er geen groter onrecht op deze aardbol te vermelden was.

Veel minder aandacht kreeg het boek ”De bloedende Mavi Marmara” van de Turkse journalist Sefik Dinc. In deze krant van 18 oktober 2010 was te lezen dat hij in het boek als deelnemer aan de eerste Gazavloot uitlegt wat er werkelijk gebeurd is. Hij bevestigt de Israëlische lezing dat de soldaten pas begonnen te schieten nadat de ‘vredesactivisten’ hen besprongen met ijzeren staven en messen. De kritische kijker had die conclusie overigens ook al kunnen trekken op basis van beelden op YouTube. Kortom, de hele vertoning was een regelrechte provocatie, een ordinaire publiciteitsstunt.

Nu staat er blijkbaar een tweede Gazavloot op stapel van tientallen schepen, met een heuse Nederlandse boot en vertegenwoordigers van onder andere christelijk Nederland. Er zijn zeker vier redenen waarom ik deze vertegenwoordigers van christelijk Nederland zou willen aanraden om van dit plan af te zien.

Gevecht om het bestaan

Ten eerste is deze Flotilla opnieuw een regelrechte provocatie, niet zozeer met als doel om hulp te bieden, maar vooral om Israël aan de schandpaal te nagelen. Natuurlijk zitten ook straks de boten weer vol journalisten en fotografen om elke Israëlische ‘misdaad tegen de menselijkheid’ de wereld in te zenden. Deze activisten hebben echter geen enkel oog voor de reden van de blokkade: de voortdurende raketbeschietingen vanuit Gaza op onschuldige Israëlische burgers. Ook gaan ze voorbij aan de ware oorzaak van het leed onder de burgerbevolking van Gaza: de onmenselijke dictatuur van Hamas en de onwil van de Arabische staten om het bestaansrecht van Israël te erkennen. Israëls strijd is een gevecht om zijn kale bestaan tegenover meer dan 200 miljoen Arabieren, van wie een groot deel Joods bloed wel kan drinken.

In de tweede plaats zouden in het bijzonder christenen wel als allerlaatste aan zo’n anti-Israëlactie moeten meedoen. Zij hebben namelijk een Bijbel waarin staat dat Israël Gods volk is. En wie zijn vingers uitsteekt naar Gods volk, zou moeten weten wat Gods reactie zal zijn: het oordeel. Dit oordeel is niet denkbeeldig, maar wordt op veel plaatsen in de Bijbel voorzegd en komt onherroepelijk (zie bv. Zach. 2:8, 9).

Ook zouden christenen zich wel drie keer moeten bedenken om juist dit volk, dat eeuwenlang vooral door hen gediscrimineerd, vervolgd, gemarteld en afgeslacht is, nu zo goedkoop te benaderen. Er zit een heel grote zwarte bladzijde in het geschiedenisboek van de christelijke kerk en dat is de bladzijde waarop de houding van de kerk tegenover het Joodse volk wordt beschreven. De anticlimax daarvan wordt gevormd door het aandeel van hen die zich christenen noemden aan de Holocaust. Christenen anno 2011 kunnen misschien niet veel doen aan de fouten die anderen in het verleden gemaakt hebben. Maar wanneer zij weigeren van de geschiedenis te leren, zijn ze medeschuldig aan heel de geschiedenis.

Messias

Ten vierde hebben zij die zich christenen noemen het profetische woord. De Bijbel voorzegt dat de legers van de wereld op zullen trekken naar Jeruzalem om het te belegeren en om Israël van de kaart te vegen (Zach. 12 en 14). En als zelfs de mensen die zich christenen noemen, meehuilen met de wolven in het bos, hoe dichtbij moet de vervulling van deze profetieën dan wel niet zijn?

De wereld zal zich meer en meer stoten aan deze steen Israël. Geen middel blijft ongebruikt om Israël in een kwaad daglicht te stellen. Het Palestijnse probleem, dat veel complexer is dan deze activisten de wereld willen doen geloven, is daar maar een klein onderdeel van. Volgens de Bijbel zal het allemaal resulteren in een totale oorlog tegen Israël, gevolgd door zware oordelen over de wereld. Die oordelen zullen komen uit de hand van de God van Israël, de God in Wie zij die zich christenen noemen geloven, als het goed is.

Als zelfs zij die zich christenen noemen opnieuw zo tekortschieten in hun opdracht aangaande het Joodse volk, namelijk om het barmhartigheid te bewijzen, hoe moet dit volk dan ooit zijn eigen Messias herkennen? Hoe moeten Joodse mensen Christus als Verlosser herkennen, als zij die zich christenen noemen, hen net zo behandelen als hun vijanden dat doen?

De auteur is schreef het boek ”Profetie tussen wal en schip” (Johannes Multimedia, 2009).