Via camera’s kijken er dagelijks zo’n 5000 mensen toe hoe Vicks rondscharrelt in een kraamhol in de Rotterdamse Diergaarde Blijdorp. Vorige week stapte hij/zij voor het eerst de drempel over naar het tweede hol. Moeder Oblinka poetst intussen haar poten, beweegt haar tenen en slaapt lepeltje lepeltje met haar jong. De twee komen pas ergens dit voorjaar naar buiten.

Het is veertien jaar geleden dat er in deze dierentuin een ijsbeertje werd geboren. Nu het zover is moet de wereld het weten. Blijdorp laat het beestje, dat in december werd geboren en toen zo’n 750 gram woog, zien via webcambeelden die te verspreiden zijn via Hyves, Facebook en andere sociale media. In de voorjaarsvakantie maken kinderen ijsberenknutsels.

Maar een hype is Vicks nog niet te noemen, niet zoals het ijsbeertje Knut vier jaar geleden in Duitsland, en de schele buidelrat Heidi op dit moment. Blijdorp lijkt dat niet erg te vinden.

„IJsberen horen bij de publiekslievelingen”, zegt Dennis Faassen van de afdeling communicatie van de dierentuin. „Mensen zien ze graag. Maar wij zullen dieren helemaal nooit gaan vermenselijken.”

Dat was destijds de kritiek rond ijsbeer Knut uit de Zoologischer Garten Berlin. Het dier werd kort na zijn geboorte, op 5 december 2006, verstoten door zijn moeder. Een oppasser van de dierentuin bracht hem groot. Sommige biologen voorspelden dat Knut daardoor later gedragsproblemen zou krijgen in de omgang met andere ijsberen. Hoe dan ook, Knut veroverde miljoenen harten en de Duitse regering koos hem als mascotte voor een biodiversiteitsconferentie. Voor de bezoekcijfers van de dierentuin en de omzet van Knutknuffels, -shirts en -pennen was de hype, vooral in 2007, zeer gunstig.

Op de een of andere manier zijn Duitsers goed in rages rond dierentuindieren. Octopus Paul uit Sea Life in Oberhausen werd vorig jaar, tijdens het wereldkampioenschap voetbal, wereldberoemd omdat hij uitslagen van wedstrijden zou kunnen voorspellen. Toen de inktvis het verlies van Duitsland tegen Spanje voorspelde, sloeg de vriendelijke stemming bij Duitsers om en dreigden voetbalfans hem met de frituurpan.

Op dit moment is buidelrat Heidi van de Zoo Leipzig bezig honderdduizenden harten te veroveren. Het schele ratje („das schielende Opossum”) heeft een pagina op Facebook. Gisteren stond de teller van mensen die haar leuk vinden op 317.534.

„Bij Knut speelden emotionele waarden mee”, zegt Nieke Kempen, adviseur bij pr-bureau Van Hulzen in Voorschoten en deskundige op het gebied van marketing en communicatie voor bedrijven. „Jonge dieren hebben nu eenmaal een hoge aaibaarheidsfactor. Knut werd door zijn moeder verstoten. Dierenactivisten waren zelfs van mening dat het beestje dood beter af was. Daar heb je de emoties.” De pers dook erop, en een hype was geboren. Te voorspellen is zo’n hype nooit, weet Kempen. „Het is belangrijk dat media het oppikken, maar er moet wel een grond voor zijn.”

De zilverruggorilla Bokito zorgde in 2007 ook voor nieuws, toen hij in 2007 ontsnapte uit zijn verblijf in Blijdorp en een bezoekster ernstig verwondde. Bokito kreeg een plek op T-shirts, petjes, websites en zelfs in ringtones. Er kwam zelfs een nieuw woord van, ”bokitoproof”.

„Het is sterk als een dierentuin met zijn pr aansluit bij nieuws, zoals bij octopus Paul die voetbaluitslagen ging voorspellen”, zegt Nieke Kempen. Iets dergelijks mag buidelrat Heidi gaan doen: zij zou dezer dagen gaan verklappen wie een Oscar gaat winnen, de belangrijkste filmprijs in de Verenigde Staten.

IJsbeertje Vicks –838 vrienden op Hyves– is intussen op afstand te bewonderen in het kraamhol. „Misschien kan Vicks gaan twitteren”, zegt Kempen. „Of Blijdorp zou een blog kunnen beginnen waarop een verzorger vertelt hoe het gaat. Interactie is goed voor de pr. Zoo Antwerpen zette onlangs een grootse campagne op rond de geboorte van een olifantje. Posters riepen ieder op om mee te denken over een naam. Uiteindelijk keken 560.000 mensen mee met de bevalling.”

Vicks wordt geen hype, verwacht Kempen. „Dat was dan al gebeurd. Er zit ook een gevaar aan. Toen Knut voor de eerste keer werd getoond in Berlijn stond het vol met fotografen. De publieke opinie kan zich tegen je keren, omdat niet meer het welzijn van een dier vooropstaat, maar jouw bezoekersaantallen. Zo’n imago zal een dierentuin liever willen vermijden.”

www.diergaardeblijdorp.nl/ikwilvicks/