Ellen over leger en voller
Nederlandse steden gaan er de komende tien jaar ingrijpend anders uitzien. Omdat webwinkelen en thuiswerken steeds populairder worden, zijn veel fysieke winkels en grote kantoorpanden niet meer interessant. Winkelen, uitgaan en werken willen mensen eigenlijk alleen nog in aantrekkelijke binnensteden, waar wat extra’s te beleven valt. Is dat extraatje er niet, dan kunnen ze net zo goed thuis gaan werken of winkelen.
Dus vestigen steeds meer winkels en kantoren en hoogopgeleide zzp’ers zich in historische binnensteden en zullen er nóg meer kantoorpanden en winkelstraten in voorsteden leeg komen te staan dan nu al het geval is.
Help!
Er zijn ook al allerlei krimpregio’s in Nederland (ik kan het niet helpen, maar ik denk altijd als ik daar iets over lees dat de mensen die daar woonden op een dag ontdekten dat ze krompen tot kaboutergrootte en daarom fluks de benen namen naar de Randstad). En straks wil er ook al niemand meer in Vinex-wijken wonen, want daar is het weliswaar groen en rustig, maar saai en crimineel, bleek deze week.
Het is verbazingwekkend dat wij in Nederland überhaupt kunnen spreken van krimp en leegloop en leegstand. Nederland is een vreselijk vol land. In Libië wonen gemiddeld 3,6 mensen op 1 vierkante kilometer. In Nederland 404,1.
Ik weet trouwens niet wat erger is: leeg of vol. Ik woon in een beknopte stad en daar is het soms een vreselijk kippenhok. Maar het bruist en het leeft er. Het platteland is een vriendelijk rustoord. Maar ik vrees dat het er zo sáái kan zijn.
Eén ding weet ik wel zeker: niets is zo mistroostig als lege gebouwen. Of het nu kantoren, woningen of winkels zijn. In China staat het grootste winkelcentrum van de wereld en het staat voor 99 procent leeg.
Het totale oppervlak van het winkelcomplex in Dongguan is 890.000 vierkante meter en er is plaats voor 1500 winkels. In het park staat een reproductie van de Arc de Triomphe op ware grootte, er is een Champs-Elysées, er varen Venetiaanse gondels en er is een Teletubbiesthemapark. Leeg, leeg, leeg.
Ik zocht naar plaatjes van deze New South China Mall op Google en werd er treurig van, vooral van de plaatjes van de enorme centrale hal. Een eindeloze stapeling van etages die zouden moeten krioelen van mensen. Uitgestorven roltrappen breed de hoogte in. Midden op de tegelvloer staat een klein rood brandblussertje.
En dan de foto die de overtreffende trap van mistroostigheid uitdrukt: de lege hal vol prachtige slingers en lampionnen en aanplakbiljetten met daarop in het Chinees (denk ik): ”Aanbieding! Alles moet weg!”
