Een van de sprekers in de kerk was Bart De Wever, een jeugdvriend van Morel en tegenwoordig leidend politicus in Vlaanderen. Een verslaggever van de Waalse omroep leidde uit het optreden van De Wever af dat het Vlaams Belang, de partij waarvan Morel vertegenwoordiger was geweest, nu niet langer besmet is en de journalist sprak daar schande van. Ook haalde hij venijnig uit naar de overledene.

Die lafhartige aanval was voor prominente Vlaamse politici aanleiding om nog eens aan te geven dat zij zich mijlenver verwijderd voelden van de mentaliteit in Wallonië. En dat op een moment dat de kloof tussen die twee gewesten bijkans onoverbrugbaar lijkt en er nog in geen velden of wegen zicht is op een nieuw kabinet.

Toch is al die commotie niet de reden voor dit vervolg. Wat in de laatste aflevering niet aan de orde kwam, was de wijze waarop Marie-Rose door haar toenmalige echtgenoot is bejegend. Natuurlijk moet bij voorbaat worden aangetekend dat verwikkelingen rond een echtscheiding altijd gekleurd zijn en dat de versie van de ene partij volledig kan afwijken van die van de andere. Maar in het geval van de scheiding van Morel is een aantal incidenten door Belgische journalisten grondig uitgezocht en bestaat er weinig twijfel over de toedracht van de feiten.

Een van die feiten is dat de auto van Morel het telkens begaf. Wegenwacht erbij, garage erbij, maar een oorzaak was niet te vinden. Als ze dan na enige tijd probeerde de auto weer te starten, deed hij het plotsklaps weer. Het was een mysterie.

Het raadsel werd opgelost toen iemand ontdekte dat er een zogeheten controller in de auto was ingebouwd. Dat is een kastje dat op afstand bediend kan worden en ertoe leidt dat de stroomvoorziening wordt lamgelegd. Dat was dus de reden waarom de auto er op de meest onverwachte momenten mee uitscheidde.

Omdat er op dat moment sprake was van verwijdering tussen Morel en haar echtgenoot, rustte op hem al snel een ernstige verdenking. Maar hij ontkende in alle toonaarden. Nee, hiermee had hij helemaal niets te maken, zo verklaarde hij tegenover journalisten.

De man die de controller had ingebouwd, verschafte een tijdje later duidelijkheid. Hij overlegde de bijbehorende documenten aan journalisten en zo kwam onomstotelijk vast te staan dat manlief opdracht had gegeven tot het inbouwen van de controller en dat hij de beschikking had over de code om de auto op afstand te kunnen laten stilvallen. Zo kon hij voorkomen dat hij werd overvallen door zijn vrouw tijdens zijn buitenechtelijke activiteiten met zijn zestien jaar jongere achternicht.

In de Belgische media werd over een en ander uitvoerig gepubliceerd. De echtgenoot schreef nog wel een protestbrief maar die leidde tot niets. En dat was ook niet zo gek want hij kon de beschuldigingen aan zijn adres op geen enkele manier inhoudelijk weerleggen.

Het laten inbouwen van een controller in de auto van een ander en het op afstand bedienen van die controller is strafbaar, niet alleen in Nederland maar ook in België. Morel deed dan ook aangifte bij justitie. Maar omdat er van beide kanten werd gewerkt met aangiftes en justitie van de wederzijdse acties af wilde zijn, werd met de advocaten van beide partijen afgesproken geen juridisch vervolg aan de kwestie te geven.

Zodoende kwam de echtgenoot met de schrik vrij. Nu wil het geval dat de man, Christian Schellemans geheten, in het dagelijks leven cardioloog is. Zou hij dat in het Belgische zijn geweest, dan had hij vanaf dat moment zijn praktijk waarschijnlijk kunnen sluiten. Marie-Rose Morel was toen al razend populair en zo’n schandaal zou hem zwaar zijn opgebroken. Wie wil zich immers als patiënt aan zo iemand toevertrouwen?

Onze ”dokter specialist”, zoals hij zich graag laat noemen, is echter verbonden aan het Admiraal De Ruyter Ziekenhuis in Goes en in het Zeeuwse weet vrijwel niemand van zijn dubieuze praktijken af. Wel de directie van het ziekenhuis, maar die beschouwt de affaire als een privéaangelegenheid.

En dat is raar. Zou de boekhouder van het ziekenhuis in zijn vrije tijd als penningmeester de kas van een vereniging hebben geplunderd, dan zou het ziekenhuis dat moeilijk als een privékwestie kunnen afdoen. Daarbij mag dan ook nog best onderscheid worden gemaakt tussen een eenmalige uitglijder en een zich langdurig komen te misgaan. Het moge duidelijk zijn dat in het geval van de cardioloog sprake is van het laatste. Het ziekenhuis in Goes zou beter de feiten onder ogen kunnen zien. Maar het duikt.

Het gezegde wil dat gerechtigheid zal zegevieren, maar door een samenloop van omstandigheden is dat nu dus niet gebeurd. En dan komt er wel eens een stukjesschrijver in actie.