Profiel van een onrustig land: Egypte
Egypte ligt in Afrika en Azië en telt bijna 1 miljoen vierkante kilometer.
INWONERS: Het heeft meer dan 83 miljoen inwoners. Naar schatting 95 procent woont langs de Nijl of in de Nijldelta, een gebied iets groter dan Nederland. De gemiddelde leeftijd is 24 jaar. Ruim 40 procent van de bevolking kan niet lezen en schrijven.
HOOFDSTAD: De hoofdstad is Caïro. Deze metropool telt meer dan 12 miljoen inwoners.
TAAL: Arabisch. Er is een verschil in taalgebruik en cultuur tussen het noorden en het zuiden. Vroeger sprak de elite Frans, nu Engels.
RELIGIE: Bijna 90 procent van de bevolking is islamitisch, overwegend soennitisch. 8 … 10 procent behoort tot de christelijke, orthodoxe kerk van Egypte, de koptische kerk. Er zijn vaak botsingen tussen de twee gemeenschappen. De islam is de staatsgodsdienst.
ECONOMIE: Egypte is een belangrijke exporteur van olie en gas. Daarnaast komen jaarlijks zeker twaalf miljoen toeristen over de vloer. Het land verdient ook goed aan het Suezkanaal. Het ontvangt veel Amerikaanse hulp, naar schatting 1,6 miljard euro per jaar, waarvan een miljard aan militaire hulp. Het bruto nationaal inkomen per hoofd van de bevolking per jaar bedraagt circa 1560 euro (Wereldbank 2009). De munt is de Egyptische pond, die onder druk staat onder de huidige omstandigheden.
POLITIEK: De noodtoestand is al meer dan dertig jaar van kracht. De machthebbers zijn sinds 1952 militairen, zoals president Mubarak. De regeringspartij is de Nationaal Democratische Partij (NDP). Egypte heeft veel weg van een politiestaat die op het Westen is gericht. Maar officieel is het land „democratisch en socialistisch”. De oppositie is verdeeld. De Moslimbroederschap geldt al decennia als de grootste oppositiebeweging, maar is politiek verdeeld. De protesten tegen Mubarak zijn vooral het werk van jongeren zonder vooruitzichten.