Volgens Van de Gronden is het natuurbeheer, nu onder meer in handen van Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer, te versplinterd en te veel gericht op het behoud van soorten. „Maar het grote publiek maakt zich niet zo druk om de Noordse woelmuis of de witsnuit-libelle. Ik denk dat de aandacht te veel is uitgegaan naar instandhouding en te weinig naar herstel van natuurlijke dynamiek. De internationale Habitatrichtlijnen voor soorten zijn daardoor in ons land wel heel calvinistisch uitgevoerd. Maar als we goed naar de cijfers kijken blijkt dat Nederland maar 2,5 procent bijdraagt aan de soortenrijkdom op aarde, en dat zijn vooral wormpjes en insecten waaraan je zo voorbij loopt.”

Staatsbosbeheer zit „te zeer onder de knoet van de overheid” en moet bovendien drastisch bezuinigen. Van de Gronden zou graag zien dat de grote natuurorganisaties een ‘Groen Beraad’ houden om te kijken naar een nieuwe manier om het natuurbeheer te organiseren.

Volgens de directeur willen burgers „wandelen, fietsen of in een kano of een open autootje van het landschap genieten” en mooi wonen in een voor het water veilig gebied. „Samengevat hebben Nederlanders het gevoel dat ze qua natuur geen waar voor hun geld te krijgen. Daarmee zit het natuurbeleid op een dood spoor, ben ik bang.”

Het Deltapark zou wat hem betreft bestaan uit een gebied „dat begint bij Lobith, en aan de kust eindigt, in een Haringvliet waarvan de sluizen op een verantwoorde manier worden geopend”. Het duinlandschap strekt zich uit van Domburg tot de Wadden en het bospark is de Veluwe. „Wat betreft de natuurwaarde is het gebied in Europees verband van betrekkelijk geringe betekenis. Maar het is wel prachtig. In samenhang met andere gebieden kan de Veluwe aan natuurwaarde winnen.”