Kerk & religie

Geloofsgesprek stokt bij ontbreken van vragen

De overgrote meerderheid van de mensen is niet aanspreekbaar waar het gaat om het geloof. Het komt maar niet tot een gesprek erover. Wat dan te doen? Einde gesprek? Als mensen geen vragen stellen, hebben ze misschien werkelijk geen vragen.

Kerkredactie
21 May 2003 09:21Gewijzigd op 14 November 2020 00:19

Deze situatie schetste drs. C. M. van Loon dinsdag, tijdens de jaarvergadering van de IZB in Nijkerk, als een gangbare. De missionair predikant te Capelle aan den IJssel sprak over ”En als er geen vragen zijn…?”

Van Loon stelde dat „vragenloosheid” in alle soorten en maten voorkomt: een felle antireligieuze houding, bewuste areligiositeit, volkomen onbekendheid, welwillende distantie en onvervulde openheid (men heeft zich opengesteld, maar ervaart niets en is nu teleurgesteld).

Het geloof is een geschenk van de Heilige Geest, zo nam ds. Van Loon als uitgangspunt. „Vergeleken met tien jaar geleden komen er meer mensen tot geloof. Er gebeurt iets. God gaat door met Zijn werk. Dat geeft een enorme ontspanning. Dat maakt het ook zinvol om te bidden voor de bekering van mensen. We spreken vaak te cynisch over mensen die niet geloven. Dan verhef je je echter boven de ander en besef je niet dat geloof een geschenk is.”

Veel mensen voelen geen gemis wanneer ze niet geloven, aldus Van Loon. Vroeger probeerde hij mensen een gemis aan te praten, om dan een oplossing uit de ’hoge hoed’ te toveren. „Confrontatie is soms goed, maar levert het iets op? Mensen moeten de bedreiging, zoals het bestaan van de hel, wel als iets realistisch opvatten. Dat geldt ook voor de oplossing die geboden wordt. Confrontatie kan wel wijzen op de onwil om consequenties te verbinden aan het gelovig zijn. De ”min” van het niet-geloven kan soms in persoonlijke contacten duidelijk worden gemaakt. Confronterende boodschappen ongericht de wereld insturen, versterkt eerder allerlei vooroordelen.”

Ook de omgekeerde benadering is zinvol: de ”plus” van het wél geloven duidelijk laten zien. Van Loon: „Wat maakt uw gemeente los in uw wijk en maakt het verschil met uw omgeving als u er niet meer bent? Het gaat erom vertrouwen te winnen binnen de gemeenschap van dorp of stad. Probeer steeds aanwezig te zijn waar de mensen zijn, in de huis-aan-huiskrant of op de braderie.”

Ook „nabij en aanstekelijk christen zijn” is volgens de predikant van groot belang om de plus van het geloven te laten zien. „Veel mensen die nadenken over het geloof zagen iets in een vriend of kennis dat hen aantrok. Mensen raken altijd weer geboeid als je iets zegt over je eigen geloof. Is dat ook niet het eerlijkste dat we kunnen doen? Vertel over je gebedsverhoringen, maar ook over je worstelingen en vragen. Veel mensen komen tot geloof in situaties waarin ze een onbalans in hun leven meemaken. Als er dan christenen in hun omgeving zijn, zijn die vaak de beslissende schakel naar God.”

Tijdens het huishoudelijk gedeelte werd afscheid genomen van ds. Jac. Westland als voorzitter van de IZB. Bijna tien jaar maakte hij deel uit van het bestuur, de laatste vijf jaar als voorzitter. Omdat zijn zoon, J. Westland, hoofd van de administratie van de IZB is geworden, heeft hij -om de verhouding zuiver te houden- bedankt als voorzitter en bestuurslid.

In de vacature van ds. Westland werd verkozen ds. J. Tekelenburg (Sprang-Capelle). Binnen het bestuur moet de voorzitter nog gekozen worden.

De financiële zorgen voor de IZB zijn verminderd, zo bleek uit de bespreking van het rapport van de penningmeester. Dr. Benjamin Jansen, ouderling van de hervormd(-gereformeerde) gemeente van Eindhoven, hield een presentatie over de zogenaamde kruispuntendiensten of missionaire preekplekken in Eindhoven.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer