Armoede: De bevolking telt meer dan tachtig miljoen mensen en groeit elk jaar met 2 procent. Circa 60 procent van de bevolking is jonger dan dertig. Ruim 18 procent leeft onder de armoedegrens. Op het platteland van Opper Egypte loopt dit cijfer zelfs op tot 40 procent. De regering subsidieert allerlei basisproducten zoals voedsel, volkshuisvesting en brandstof.

Marteling: Marteling en mishandeling komt algemeen voor in gevangenissen en politiebureaus. Maar ook tijdens arrestaties wordt hardhandig opgetreden. Vorig jaar juni sloegen twee agenten op straat in Alexandrië de 28-jarige Khaled Saïd dood. Mensen verdwijnen zonder aanklacht of proces voor langere of kortere tijd in de gevangenis. Niet alleen politieke opposanten, ook bloggers, journalisten, homo’s en mensenrechtenactivisten worden geregeld opgepakt.

Corruptie: Corruptie komt in alle segmenten van de Egyptische maatschappij voor, van hoog tot laag. De regering erkent dat corruptie een belangrijk obstakel is voor economische groei en buitenlandse investeringen, maar ontwikkelt geen nationale strategie om het aan te pakken. In de strafwet is omkoperij van buitenlanders niet expliciet opgenomen als strafbaar. Een ander opvallend punt is dat een groot aantal regeringsfunctionarissen immuun is voor vervolging. Met geld kan vervolging worden afgekocht of een diploma op de universiteit verkregen. In de corruptie-index van Transparency International staat Egypte op de 98e plaats.

Werkloosheid: Officieel is het werkloosheidcijfer vorig jaar naar bijna 10 procent gegaan, maar er is een grote verborgen werkloosheid. Het aantal ambtenaren dat niets of weinig doet, is enorm. Elk jaar komen er 600.000 nieuwe mensen op de arbeidsmarkt. Volgens statistieken is 89 procent van de werklozen tussen de 15 en 25 jaar oud. Van hen is een kwart afgestudeerd aan de universiteit of heeft hoger onderwijs gevolgd.