Billy Graham zou dag nu anders indelen
MONTREAT – Als evangelist Billy Graham iets over zou kunnen doen in zijn leven, dan zou hij uit de buurt van de politiek blijven. Hij zou ook meer tijd thuis met zijn gezin doorbrengen, meer studeren en minder preken. Dat vertelt de 92-jarige evangelist in een vorige week verschenen interview met het Amerikaanse magazine Christianity Today.
De hoogbejaarde Graham sukkelt al jaren met zijn gezondheid en verschijnt vrijwel niet meer in het openbaar. Sinds zijn vrouw bijna vier jaar geleden overleed, brengt hij de meeste tijd door in zijn huis in Montreat in de Amerikaanse staat North Carolina. Het tijdschrift Christianity Today interviewde de evangelist per e-mail over zijn gezondheid, het ouder worden en over hoe hij terugkijkt op zijn tijd als voorganger.
Hij zou anders met z’n tijd omgaan als hij dingen over kon doen, vertelt Graham. „Ik zou niet zo veel spreekbeurten hebben aangenomen, inclusief dingen die ik door de jaren heen deed maar die waarschijnlijk niet echt noodzakelijk waren om te doen, zoals huwelijken en begrafenissen en signeersessies.”
Graham wordt gezien als een van invloedrijkste predikanten ooit. Het aantal mensen dat hij toesprak wordt geschat op 2,2 miljard, mede door uitzending van zijn toespraken via radio en tv. Sinds begin jaren vijftig was hij geregeld in het Witte Huis als geestelijk adviseur van tal van Amerikaanse staatshoofden. In april nog bracht president Obama een bezoek aan de evangelist. Obama was de eerste president die Graham thuis opzocht.
„Ik ben dankbaar voor de kansen die God mij gaf om hooggeplaatsten geestelijk bij te staan”, zegt Graham. „Machtige mensen hebben geestelijke en persoonlijke behoeften, net als ieder ander, en vaak hebben ze niemand om daarover te praten.”
Hij is dankbaar voor de opleving van het evangelicalisme die hij de afgelopen halve eeuw over de wereld heeft gezien. Zo was het niet toen hij begon, vertelt hij. „Ik ben verbaasd over wat er is gebeurd: nieuwe evangelicale seminaries, organisaties en kerken, een nieuwe generatie die waarde hecht aan het Evangelie.”
Maar succes is altijd gevaarlijk, waarschuwt de evangelist. „We moeten alert zijn en vermijden dat we slachtoffers worden van ons eigen succes. Zullen wij voor Christus invloed uitoefenen op de wereld of zal de wereld invloed uitoefenen op ons?”
Graham benadrukt dat „de wereld voor Christus winnen” het belangrijkst is. „Geven we prioriteit aan Christus’ opdracht om de wereld in te gaan en het Evangelie te prediken? Of raken we steeds meer naar binnen gekeerd, verwikkeld in onze eigen interne zaken, onze verdeeldheid?”
