Dat vinden de advocaten van de twaalf moslimmannen die momenteel voor de rechtbank in Rotterdam terechtstaan. Zij voeren dinsdag en woensdag de verdediging voor hun cliënten in hun pleidooien.

Aanklager J. Valente acht tien van de twaalf verdachten betrokken bij een criminele organisatie. Het doel van de groepering is volgens het Openbaar Ministerie (OM) van het rekruteren, voorbereiden en ondersteunen van strijders voor de jihad, volgens justitie de gewapende strijd tegen de vijanden van de islam. Justitie vermoedt dat enkele van de verdachten zelf zijn opgeleid tot strijder.

„Dit onderzoek heeft niets met waarheidsvinding te maken gehad”, concludeerde advocate C. Zuur van verdachte A. al-M. (Mesrati) dinsdag. „Gisteren bleek weer dat de officier er niet in is geslaagd de aanklachten ook maar enigszins te onderbouwen. Op basis van de beschikbare informatie kan niet gesproken worden van terroristen. De officier heeft onze cliënten wel nadrukkelijk neergezet als terroristen. Daarom moet het OM niet ontvankelijk worden verklaard en moeten de verdachten worden vrijgelaten.”

De inbeslaggenomen documenten die zouden aantonen dat de verdachten schuldig zijn aan de verdenking, zijn soms niet vertaald en soms zijn ze niet goed vertaald, concludeert Zuur. Volgens haar blijkt dat uit een paar stukken die ze zelf aan een andere tolk heeft voorgehouden.

Uit haar contra-expertise wordt volgens de raadsvrouw duidelijk dat de vertaler van de politie geheel in de visie van het KLPD heeft vertaald, ervan uitgaand dat het ging om extremisten. De vertalingen die Zuur heeft laten maken, hebben een hele andere strekking die helemaal niet wijzen op extremisme, constateert ze. „De rechtbank is hierdoor misleid. Ook dit moet leiden tot het niet ontvankelijk verklaren van het OM”, meent ze.

De testamenten van een paar verdachten die de aanklager opvoert als bewijs, zijn in de ogen van de advocate helemaal geen testamenten. „Volgens deskundige Peters gaat het om korte lessen en preken, niet om testamenten.”

Advocaat M. Pestman betoogt dinsdag namens de raadslieden dat justitie in deze zaak onrechtmatig informatie van de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) heeft gebruikt. „De wet stelt dat de AIVD zich van iedere opsporingsbehandeling moet onthouden. Dat komt omdat de werkzaamheden van de AIVD nauwelijks aan de controle van de rechtbank kunnen worden onderworpen”, stelt hij. „In deze zaak hebben justitie en de AIVD tijdens het onderzoek contact met elkaar gehouden. Ze hebben gebruik gemaakt van de bevoegdheden elkaar. Dat is onrechtmatig. Dit is weer een grond om justitie niet ontvankelijk te verklaren.”