Kort na het middaguur begint een krakende stem vanuit de twee luidspreker weer te spreken. De stem roept op tot meer donaties. „Het is gewoon lawaai, en het zorgt voor overlast”, zucht Marcel, leraar Engels op de rooms-katholieke Aquinoschool, tijdens een les.

De kustplaats Amurang vormt de hoofdstad van het nieuwe district Zuid-Minahasa. De bevolking bestaat voor het merendeel uit protestanten, zo ook de nieuw gekozen bupati of regent. De christelijke zakenvrouw won in november de verkiezingen. „Ze is van haar man gescheiden, want die wilde dat zij zich tot de islam bekeerde”, vertelt een inwoner.

Het stadje van circa 30.000 inwoners telt meer dan 50 verschillende kerken. De Gereja Mahesi Injili Minahasa (GMIM) is de grootste kerkgemeenschap in het christelijke Noord-Sulawesi. De kerkgemeenschap heeft een wijdverbreid netwerk door de gehele provincie en politieke invloed.

In Amurang lijken weinig mensen last te hebben van het luidruchtige roep voor donaties. Vele bewoners helpen graag een handje mee en zijn trouw lid van GMIM of een andere protestantse gemeente. Het kleine aantal islamitische inwoners lijkt de herrie al te hebben geaccepteerd.

Elke avond rond zeven uur gaat het geluidssysteem aan en begint een predikantenstem de lange lijst van donateurs op te noemen. „Meneer Japie, 10.000 roepia. De familie van Betty, 10.000 roepia.” Hierna klinken tot halftien ’s avonds evangelische liederen. In een straal van 300 meter rond de kerk is het voor bewoners moeilijk om een gesprek te voeren door het harde geluid van de GMIM-preken.

De rooms-katholieke Aquinoschool en het bijbehorende weeshuis hebben een goede relatie met het bestuur van de nog te bouwen GMIM-kerk. „We hebben afgesproken dat ze de luidsprekers uitzetten als de kinderen les hebben”, vertelt Max, een medewerker van de pastor van de Aquinokerk.