De 37-jarige Alec van Dobben maakt zich hooguit wat zorgen over maandag. Hij heeft een praktijk voor mensen met rugklachten, maar hij betwijfelt patiënten zich maandag melden bij hem. „Dan zouden ze per legertruck moeten komen”, zei hij zondag. Zaterdag was hij met vrouw en twee kinderen boodschappen gaan doen, en dat was wel wat omslachtig. „Eerst de vrachtwagen in, dan aan de droge kant in Maastricht overstappen op een bus, winkelen, bus in en weer op de truck wachten. Maar ik heb alle boodschappen kunnen doen.”

Dorpsbewoner Sander Bastings (68) zegt dat mensen zich weinig zorgen maken. „Hoogwater is hier niet zo bijzonder, het wordt vooral door de media opgeklopt”, vindt hij. Iedereen hier ziet zoiets aankomen. Als we horen dat in de Ardennen 70 centimeter sneeuw begint te smelten, dan weten we hier in Itteren hoe laat het is. Dan nemen we onmiddellijk maatregelen.”

Pierre Smeets (73) woont al zijn hele leven in Itteren. In 1964 bouwde hij zijn huis aan de Pasestraat, op 70 centimeter boven straatniveau. „Als ik nog eens zou moeten bouwen, had ik de woning 50 centimeter hoger gebouwd”, zei hij, naar de wild kolkende Maas wijzend. „Ik vind het prima dat ze de Maas verbreed hebben en de dijken verstevigd. Eigenlijk kan ons niet veel meer gebeuren. Maar vrijdag moest mijn vrouw Melanie toch huilen aan de keukentafel. Al die nare herinneringen komen weer boven uit 1993 en 1995.” Itteren en Borgharen liepen toen volledig onder water.

Inwoner Joop Verhulst (61) wordt al evenmin warm of koud van het hoogwater. „Hierover maken we ons geen zorgen”, zei hij. „Wat ons wel zorgen baart, is wat Rijkswaterstaat hier achterlaat als alles voorbij is. Ze hebben ons na de werken ter beveiliging van de Maas nieuwe natuur beloofd, maar in werkelijkheid wordt dat gebied achter Itteren een grote waterplas. Verhulst en Bastings deelden deze zorg met staatssecretaris Joop Atsma, die zondag op bezoek was in Itteren. Deze zegde zondag toe dat de betrokken overheden de ontwikkeling van het gebied nog eens tegen het licht houden.