Orde en leiding in de kerk zijn noodzakelijk, dit is Schriftuurlijk. Historisch kennen we de volgende kerkvormen/regeringen: A. Erastianisme: staat regeert kerk. B. Episcopalisme: kerkregering door middel van bisschoppen. C. Het presbyteriale systeem: de plaatselijke kerk staat op zichzelf, een aantal plaatselijke kerken vormt samen een classis met afvaardiging van een predikant en een ouderling, meerdere classes vormen een synode, met afgevaardigden uit de classes. Zo functioneren veel kerken vanuit de Reformatie. D. Independentisme: elke plaatselijke kerk is een zelfstandige grootheid en heeft zelf de hoogste bevoegdheid. De gemeente is een verzameling christenen die geloven dat de Heere aanwezig is en dat Hij het hoofd is van de kerk; zij geloven dat Hij hen door de Geest leidt. Hij zal hun de wijsheid geven die nodig is om besluiten te nemen over de leer en de tucht en dergelijke.

Als we de Schrift bezien, was er geen hoger gezagsorgaan met bindend gezag. In Hand. 15:28 staat over de vergadering in Jeruzalem: „Want het heeft de Heilige Geest en ons goedgedacht…” Geen dwang, geen verplichting, dit is onze opvatting, ons advies. De plaatselijke kerken konden dat aanvaarden of verwerpen. Er is wel wat te zeggen voor deze vorm; elke plaatselijke kerk zou autonoom, maar ook bereid moeten zijn om gemeenschap te oefenen met degenen die één van geest en één van gevoelen zijn.

Erik Priester

Burg. Slobbelaan 37

3331 CD Zwijndrecht