Het moet gezegd: de pastoor heeft lef. In een maatschappij waar je in de laatste weken van het jaar wordt bedolven onder de oppervlakkige pretwensen, zwemt hij onvervaard tegen de stroom in. Want Kerst heeft niets te maken met pret. Wie heeft trouwens dat onvoorstelbaar oppervlakkige voorvoegsel ”prettige” bedacht? En hoe komt het toch dat juist het kerstfeest verworden is tot een volksfeest waar alles lijkt te draaien om gezelligheid, sfeer, lekker eten en ander consumptief genot?

In de gereformeerde gezindte wordt Kerst vanouds sober gevierd. En dat is méér dan een goede gewoonte. Het is ook een statement. Christenen mogen niet klakkeloos meegaan in alles wat er in de maatschappij gebeurt. Juist onderscheid spreekt soms een duidelijke taal.

Natuurlijk dreigen ook in dit anders-zijn gevaren. Want als er felle discussies gevoerd worden over de vraag of je in december op een donkere namiddag nu wel of geen kaarsje mag aansteken, is er ook iets niet in de haak. Dat is niet rechtzinnig, maar onzinnig.

Met gezelligheid en sfeer op zich is trouwens helemaal niets mis, ook niet tijdens de kerstdagen. Een predikant zei ooit vanaf de preekstoel dat ouders de plicht hebben het op zon- en feestdagen in huis zó gezellig te maken dat geen enkel gezinslid er ook maar over piekert om warmte buiten het gezin te zoeken.

Ondertussen houdt de Belgische pastoor ons wel een spiegel voor. Want hoever kun je als christen meegaan in de consumptie- en genotsdrang die in de decembermaand tot een griezelig hoogtepunt komt?

Daarnaast stelt hij kerken impliciet de vraag hoe ze de kerstboodschap op een goede manier vertalen naar een –over het algemeen– kerkloze maatschappij.

Het is makkelijk om laatdunkend te spreken over de massa die met de kerstdagen de kerken vult, op zoek naar sfeer en romantiek. En het is niet minder makkelijk om enigszins vergenoegd te zeggen dat de meeste van ‘onze’ kerken met Kerst niet veel voller zitten dan op een gemiddelde zondag. Maar is dat alleen een teken van de trouw van de gemeente, het jaar door? Waarom blijven buurtbewoners –soms door evangelisatiecommissies uitgenodigd om de kerstvieringen in de kerk mee te maken– massaal weg uit de kerken van reformatorische snit? Is dat echt alleen omdat er geen kerstboom naast de kansel staat? Of is er meer aan de hand?

Kerst heeft niets te maken met pret. En álles met zaligheid. God liet Zich bekleden met het menselijk vlees. De Zaligmaker der wereld, Jezus Christus, liet Zich in doeken wikkelen en neerleggen op de laagste plaats: in een kribbe, een voerbak. En zo alleen kon Hij Immanuël worden: God met ons.

Dát is Kerst.