Het lijkt warempel wel op de economische crisis in eigen land, en op de eurocrisis voor heel Europa, en meer nog op de morele crisis in deze wereld. Radeloos slippende banden. Hoe krijgen die weer grip?

Allereerst die economische crisis. Eigenlijk was het natuurlijk een hebzuchtcrisis. Iedereen wilde meer en mooier en duurder. En er waren genoeg geldverstrekkers die hierop inspeelden. Zo kwamen we op glad ijs terecht, zonder deugdelijk materiaal ter beveiliging. Toen dat duidelijk werd sloeg de paniek toe, eerst in Amerika, maar vervolgens over de hele wereld. In eigen land werden direct maatregelen genomen, die in ieder geval het geglibber hebben getemperd. Dat kostte de nodige miljarden en een bezuinigingsoperatie van heb ik jou daar.

Inmiddels scharrelen we weer voorzichtig richting economische snelweg. Maar dat geldt niet voor alle Europese landen. De euro glibbert in de gladde sneeuw van de economische wintertijd. Er wordt volop met zout gestrooid, oftewel er wordt steeds opnieuw geld ingepompt, zoals in Griekenland en Ierland. Maar geld wordt schaars als er te veel van wordt gebruikt in korte tijd. Dat gaat net als in de zoutsilo’s in de wintertijd. En als dat zout op is, staan we weer met slippende banden in de prut.

Hoe werken die winterbanden eigenlijk? Nou, heel simpel. Een winterband is ontwikkeld om bij winterse omstandigheden zo veel mogelijk grip te geven. Het rubber dat gebruikt wordt blijft bij lagere temperaturen soepel, dus je houdt beter contact met de weg.

En dan het profiel, daar draait het om. Winterbanden hebben een speciaal ontwikkeld profiel dat zich als het ware vastbijt in de sneeuw. Zo’n band zet zijn profielafdruk in de sneeuw en zo ontstaat een soort tandwieleffect. In het profiel zitten ook zogenaamde lamellen. Die werken als kleine klauwen die zich vasthaken in de ondergrond. Al deze ingrediënten versterken elkaar, en zo komt een winterband tot zijn recht.

Winterbanden gevraagd voor de economie. We glibberen en glijden nog steeds verder op de financiële ijsbaan. Vandaag draaien we als samenleving opnieuw 100 miljoen euro verlies. Per persoon gaat het dan om ongeveer 6 euro per dag, op jaarbasis is dat ongeveer 2000 euro. Dat moet opgebracht worden door ons allen. Tel maar uit voor uw gezin. Om die oplopende schuld te stuiten, zijn speciale tandwielen nodig. Om een beetje grip te krijgen wordt er door het kabinet in de komende periode 18 miljard euro bezuinigd. Daarbij blijft het de vraag of dat alles afdoende is voor de economische crisis.

O ja, nog even dit. De voordelen van winterbanden gelden alleen als u veilig rijdt. Dus denk nu niet dat u meer risico kunt nemen omdat er winterbanden onder uw auto liggen. Dat geldt voor de aanpak van de economische crisis, maar vervolgens en veel meer nog voor de dieper liggende morele crisis, die van de hebzucht en de ik-gerichtheid. Als we daar niets aan doen, draaien onze wielen uiteindelijk weer radeloos rond.

Dat geglibber en geglij is alleen te stuiten als we de juiste tandwielen erin zetten. Die tandwielen zijn ons geschonken in de tien woorden, de Tien Geboden, die ons wijzen op goed rentmeesterschap over de schepping, op dienstbaarheid in de verhouding tot onze medemens en op gerechtigheid in het maatschappelijk leven. Die tien woorden geven grip op het maatschappelijk leven. Dat zijn de morele winterbanden.

Of dat afdoende is? Nee, ook in het gebruik van deze morele winterbanden verliezen mensen dagelijks de grip en glijden ze regelmatig uit. Als dat gebeurt, staat er boven die tien woorden nog een Woord, het vleesgeworden Woord, Jezus. Om te verzoenen wat wij fout doen, om te redden wat reddeloos zou afglijden. Hij is het enige afdoende Middel voor onze morele crisis.

De auteur is werkzaam als raad van bestuur bij de RMU. Reageren aan scribent? nietbijbroodalleen@refdag.nl